ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Κορμί θαλασσοστίλβωτο με πλουμιστή καρένα,
tango χορεύεις στον αφρό -ζηλεύει η Νεφέλη-
στα χείλια σου του Έρωτα τελέστηκε η γέννα,
στα μάτια σου: ωκεανοί με θυμαρίσιο μέλι.

Τσιρίγο, δε σε γνώρισα˙ μ' αφού την ξέρεις πες της,
στον Κάλαμο αν τηνε δεις ή κείθε στο Διακόφτι,
πως κάποιος την αγάπησε με γέλια και πληγές της,
μπορεί να τον ειπεί τρελλό, μ' αυτόνε δεν τον κόφτει.

Να ήτανε να σ' άκουγα... σαν φιλαράκι, τάχα,
σε χρόνο που στο στόμα σου ανθίζουν μελωδίες˙
λιγάκι στην αγκάλη μου -αυτό ζητώ, μονάχα-
να σ' είχα και θα σου 'γραφα Αγγέλων ψαλμωδίες.

Στα Κύθηρα η φύτρα σου, Oυράνια Αφροδίτη,
κοχύλι το καράβι σου για Πάφο πλώρη βάζει,
χαιρέτα μου από καρδιάς, καθώς περνάς, την Κρήτη
και στείλε της ένα φιλί την ώρα που χαράζει.

Koυμέττος Κ.
(10-4-2012, Λευκωσία)