Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Πριχού να φύεις, έρκεσαι.....
δίχα μου, μαρανίσκεις...............
τζι' όπως το χώμαν τη βροσσιήν,
στα σσιείλη θέλεις φιλίν
—γλυτζιύττερον, εν βρίσκεις!
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 23:04, λευκωσία)
Κι αγαπηθήκαμε με όλο μας το είναι.....
και τα συμφωνήσαμε όλα.
Η μόνη μας εκκρεμότητα.......................
ήταν ποιος θα πέθαινε πρώτος.
Ουδείς μας ήθελε............
να πεθάνει δεύτερος.
κουμΕττος κ.
(13/11/16 - 14:29, λευκωσία)
ΚΟΡΜάΤΖΙΗΤΕ, ΠΑΤΡίΔΑ ΜΟΥ....
στους πρόσφυγες Κορματζιθκιανούς
Κορμάτζιητε, πατρίδα μου.........
του σύμπαντος το κέντρον...
για μέναν, είσαι στην καρκιάν,
μα είμαι, πιον, στην ξενιθκιάν....
τζιαι ψάχνω μες στην ερημιάν,
οσσιόν να βρω, λλίην δροσσιάν...
μα εν ιβρίσκω δέντρον.
Κορμάτζιητε, πατρίδα μου.......
εσού, βασιλοχώριν............
τζιοιμούμαι; Σ' ονειρεύκουμαι!
Ξυπνώ; Oύλλον σε σκέφτουμαι!
Δακρύζω τζιαι παιδεύκουμαι...
μακρά σου, εν βολεύκουμαι,
αχ, ούτε με το ζόριν.
Κορμάτζιητε, πατρίδα μου.........
πανέμορφον χωρκόν μου,
στον κάμπον σου πώς πεθυμώ,
να γείρω, να ξεκουραστώ......
τζι' αντάν λουθώ τζιαι χτενιστώ,
να πάω να προσευχηθώ...
στον τάφον των γονιών μου!
Κορμάτζιητε, πατρίδα μου.........
της Μαρωνιάς καμάριν,
γιομάτος θάλασσες, βουνά,
η μνήμη μας εν σε ξεχνά.......
τζιερίν ανάφκει, προσσυνά,
τον Αϊ-Γιώρκην, ταπεινά.......
το πρώτον παλληκάριν.
Κορμάτζιητε, πατρίδα μου.......
εν μαύρη η ζωή μου,
η ώρα να 'ρτει καρτερώ,
μες στην αγκάλην σου να μπω.....
τζιαι μες στ' αυτίν σου να σου πω...
"Εσέναν, μόνον, αγαπώ!",
ψυσσιή μου τζιαι πνοή μου.
κουμΕττος κ.
(13/11/16 - 13:27, λευκωσία)

Φωτογραφία: Ηλίας Μιχαήλ

Έγινε κι η Εισβολή το 1974.
Πρόσφυγες, Εγκλωβισμένοι, Αγνοούμενοι.
Πόνος, δάκρυ, αίμα, στάχτη.
Από πού ξεκινά, όμως, η ιστορία;
Καημένε μου και ταλαίπωρε λαέ,
για πόσο, ακόμη, από τη μέση.............
θα ξεκινάς να βλέπεις τις ταινίες σου;
Μισό..... εισιτήριο πληρώνεις;
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 08:47, λευκωσία)
Ταξίδευα, χωρίς καύσιμα.
Χωρίς ανταμοιβή τ' αμάξι μου...
μ' έφερε σ' εσένα.
Έτσι, είναι οι φίλοι.........
όχι, μισθοφόροι!
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 07:59, λευκωσία)
Κι ο έρωτας..........
πάντα, ακάλεστος και πάντα.......
ευπρόσδεκτος!
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 07:29, λευκωσία)
Ξάπλωσαν στο χώμα
και φιλιόντουσαν
―τόσο κοντά.......
ο έρωτας κι ο θάνατος...
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 01:24, λευκωσία)
Έκλεισαν, όλες, οι πληγές μου.
Η δικιά σου, όμως.....
έμεινε μισάνοιχτη.
Και βλέπω, έξω, στο δρόμο.....
μπας και φανείς, αγάπη μου!
κουμΕττος κ.
(2/7/17 - 01:19, λευκωσία)
Κι αν με δεις........
εξημερωμένο λιοντάρι.....
μόνο, για τον έρωτα,
ad hoc......
κουμΕττος κ.
(1/7/16 - 19:27, λευκωσία)
Δε φτάνει, που τριγυρνάς ατιμώρητος, Ιούλιε... έρχεσαι και ξανάρχεσαι στον τόπο, που εγκλημάτησες και κάνεις τις διακοπές σου. Κι εμείς... σιωπούμε. Σιωπούμε και σε ανεχόμαστε, Ιούλιε. Όχι, από συμπάθεια, φυσικά... και το ξέρεις, Ιούλιε. Το τομάρι μας σκεφτόμαστε! Βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας, τότε. Άλλοι λίγο κι άλλοι πολύ. Αλλά οι καθόλου; Κάποτε, φώναζαν! Γιατί σιωπούν, πλέον, οι καθόλου; Υπάρχουν οι καθόλου; Υπήρξαν, πραγματικά, οι καθόλου; Πού χάθηκαν οι καθόλου; Τους είδε κανείς;
κουμΕττος κ.
(1/7/17 - 09:51, λευκωσία)
Ήρθες, Ιούλιε;
Ώστε......
καλά λένε πως ο δολοφόνος.....
επιστρέφει, πάντα...
στο τόπο τού εγκλήματος!
κουμΕττος κ.
(1/7/17 - 09:07, λευκωσία)
Δε θα σου πω..............
καλωσόρισες, Ιούλιε!
Ποιο παιδί καλωσορίζει....
τον φονιά τής μάνας του;
κουμΕττος κ.
(1/7/17 - 08:29, λευκωσία)
Η χειρότερη πληγή είναι η σιωπή! Αρνιόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια. Φοβόμαστε μη μας πουν αδύνατους. Φοβόμαστε και ντρεπόμαστε να εκτεθούμε γυμνοί μες στους ντυμένους, λες κι αυτοί -κάτω από τα ρούχα τους- δεν έχουν κρυμμένες τις πληγές τους, άλλες επουλωμένες κι αλλες ορθάνοιχτες..............
κουμΕττος κ.
(30/6/17 - 18:39, λευκωσία)
στη Μαρίνα Ολυμπίου
Χέρι, αφή, χάδι, ψυχή..........
σιωπή, κραυγή, σπαραγμός, ζωή.......
ή Γυναίκα! Ας μη φλυαρούμε...
κουμΕττος κ.
(30/6/17 - 09:16, λευκωσία)
Τα πιο ωραία και τα πιο σπουδαία......
δεν έρχονται!
Σ' αναμένουν να πας να τα φτιάξεις.
Βάλε μεράκι,
βάλε τρυφερότητα,
βάλε χαμόγελο,
βάλε υπομονή κι αγάπη,
βάλε κι από της μάνας σου.......
μια στάλα ιδρώτα,
την ώρα που σε γεννούσε...
κι εξάπαντος..............
βάλε και του κύρη σου................
το πρώτο του δάκρυ,
όταν σε πρωτοείδε.
κουμΕττος κ.
(30/6/17 - 09:06, λευκωσία)