Και μη μου αγχώνεστε!
Πάντα, θα υπάρχει κι ένας Απρίλης.
Μια δεύτερη ευκαιρία...........
για την άνοιξη, για τον έρωτα.............
για όλους....... και για όλα.....

κουμΕττος κ.
(1/4/15 - 8:17, λευκωσία)

Λοιπόν, αμφιβάλλεις, ακόμη;
Η Γη είναι στρογγυλή,
για να ξανάρχεσαι σ' εμένα........

κουμΕττος κ.
(20/9/14 - 8:19, λευκωσία)

Νόμισα πως οι έρωτες..........
είναι για τους μικρούς.
Πού να ήξερα πως όσο μεγαλώνεις......
μεγαλώνουν!

κουμΕττος κ.
(10/1/17 - 22:09, λευκωσία)

Μην υποτιμάς τους ευαίσθητους.
Μάχες έχασαν.............
πολέμους, ποτέ!

κουμΕττος κ.
(2/8/15 - 17:09, λευκωσία)

Ανεκπλήρωτοι έρωτες!
Λευκές σελίδες στο ημερολόγιό μας............
που εσκεμμένα λευκές τες αφήσαμε,
μπας και.............

κουμΕττος κ.
(26/8/16 - 08:41, λευκωσία)

Καμένη από έρωτες..........
καμένη βαθιά.......
καμένη, παντού.
Δεν αντέχει, πια....
ούτε και τα πιο απαλά χάδια....

κουμΕττος κ.
(11/11/16 - 15:19, λευκωσία)

ΠΡΟΣ ΣΥΖύΓΟΥΣ

Ν' αγαπάτε τα παιδιά σας
και να λατρεύετε τη μάνα τους........

κουμΕττος κ.
(22/1/17 - 13:57, λευκωσία)

ΜUAMMAR ABU MINYAR AL-QADDAFFI

Εμφύλιο λώρο έκοψες, ξαπόστειλες αγύρτη˙
Μωάμεθ, δε λυπήθηκες τη μάνα του, τη Σύρτη;
Βεγγάζη, Σάπχα, Τρίπολη, γεράκι τού Κουράις,
الله أكبر * φώναξαν και στο καλό; Ας πάεις!

Qaddafi, "Τέλος" έφτασε, η άμμος εκινήθη,
μ' εκδίκηση σ' αγκάλιασε, λογχίζοντας τη λήθη.
Το αίμα σου στο σώμα της, μιάσματος κηλίδα,
δικτάτωρ "Ζήτω!" έσβησε, κραυγάζει μοιχαλίδα.

Κλαδί, όπου καθόσουνα, το έκοβες για χρόνια,
ανέλπιδα ανέμενες, εκ μέρους του, συμπόνοια.
Oι κίονες, που γκρέμιζες, στηρίγματα ναού σου˙
Aλήθεια, πώς δεν ένιωσες, τον πόνο του λαού σου;

Το κράτος, που κυβέρναγες, μαζών Jamahiriya,
χωρίς κρεμμύδι και αυγό, δεν φτιάχνεται τορτίγια˙
και για να είσαι άνθρωπος -που δεν τον αηδιάζεις-
στο σχήμα/σώμα δεν αρκεί, μονάχα, να του μοιάζεις.

* Allahu Akbar: ο Θεός είναι μεγάλος

Koυμέττος Κ.
(20-10-2011, Λευκωσία)

ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΡΑΙΔΑ

Μια μέρα σ' είδα να γελάς,
σιμά σου: πυραμίδα.
H έρημος σε θαύμαζε
κι ο Νείλος σε ποθούσε˙

ο πελαργός στον ουρανό...
αγόρι κουβαλούσε,
μια μήτρα το ανέμενε,
μετά... θερμοκοιτίδα.

Αψήφησες τον Φαραώ
στης Γκίζας τα εδάφη,
ο δούλος μου 'πες γένεται,
καθώς δεχθεί αφέντη.

"Εβίβα!", στρίγγλισες -βραχνά-
κερνώντας μου αψέντι˙
με παραισθήσεις άνοιξαν
της φαντασίας τάφοι.

Mπωντλαίρ, Ρεμπώ μάς ζήλεψαν˙
ακόμη, κι ο Πικάσο,
η "Πράσινη Νεράιδα"...
φτερούγιζε, ομπρός μας,

γλυκάνισος συν μάραθος
κι η αψιθιά -εντός μας-
σμαράγδωσε η όψη μας
και πώς να το ξεχάσω;

Στα μάτια μου σφηνώθηκες...
μαζί με την καρδιά σου,
ο έρωτάς σου έψαχνε
από καιρό λιμάνι,

σαν στην Ινδία φύλαγαν
το "Ντάρμα" τους Βραχμάνοι,
βαθιά, εσύ, μου χάραζες
στα χείλια δυο φιλιά σου.

Υπέταξες τη μνήμη μου.
Αισθήσεις μου; Επίσης!
Το άγγιγμά σου σκλάβωσε...
την κάθε μου ανάγκη˙

οι Ενετοί δε φάνηκαν,
μα ούτε ήρθαν Φράγκοι,
κατάφερες εμένανε...
σ' εσένα να εθίσεις.

Κουμέττος Κ.
(12-5-2012, Λευκωσία)

ΤύΨΕΙΣ

Πού να κρυφτώ;
Όπου κι αν κρυφτώ............
μου το σιγοψιθυρίζω!

κουμΕττος κ.
(20/3/15 - 07:02, λευκωσία)

ΟΙ ΤΥΦΛΟΠόΝΤΙΚΕΣ

Σε υπόγεια και σε υπονόμους,
δικαστές μιας ξεφτίλας ζωής,
που ανήθικους φτιάξανε νόμους...
στη σκιά μιας ντοπέ κορυφής.

Της ημέρας το φως σάς τυφλώνει
τες ψυχές σας το σκότος βολεί
―η αλήθεια το ψέμα σκοτώνει
και το θάβει σε λάκκο βαθύ;

Πού στο σύμπαν εχάθηκες, Μαίρη;
Kι ο Ιησούς; Θα ξανάρθει στη Γη;
Είτε κρίνο ιδείς ή μαχαίρι
πάρ' το πριν... η αυγή δε φανεί.

Κουμέττος Κ.
(20-3-2014, Λευκωσία)

Λοιπόν, φιλαράκο μου.............
μάθε πως στη ζωή.....
δεν υπάρχει, μόνο, η ιστορία σου,
αλλά και των άλλων.
Κι αν υπάρχει αλήθεια.......
είναι κάπου στη μέση.

κουμΕττος κ.
(20/3/16 - 22:26, λευκωσία)