Και γιατί να θέλω να βρω ή να με βρει ο Θεός; Εγώ, μικρός... όταν έκανα μαλακίες έτρεχα να κρυφτώ, για να μη με βρει η μάνα μου.

κουμΕττος κ.
(6/11/2017 - 19:36, λευκωσία)

Ο ΔΟΛΟΦόΝΟΣ; O EAYTόΣ ΣΟΥ!

Σέρνεσαι χάμω, τ' άστρα σου έσβησαν...
σ' όνειρα κούφια... τραβολογιέσαι,
φεύγουν οι μέρες, πάνε τα χρόνια σου,
κλαις και χτυπιέσαι, μα το αρνιέσαι.

Γύρισες πλάτη, σ' όλα... που πόθησες....
κίβδηλες πλάνες σ' αλληθωρίζουν,
πάψε, σταμάτα, μη μου ξοδεύεσαι.............
όσα που έχεις... δε σε γεμίζουν.

Ο Εφιάλτης μες στον καθρέφτη σου,
φίλος σου είναι -ο πιο γνωστός σου-
κ' η μαχαιριά του από το χέρι σου·
ο δολοφόνος; O εαυτός σου!

κουμΕττος κ.
(6/11/2017 - 18:45, λευκωσία)

Κι όταν έχασα τη μάνα μου........
άρχισα ν' αναζητάω τον Θεό.
Πριν... δεν Τον είχα ανάγκη.

κουμΕττος κ.
(6/11/2017 - 17:26, λευκωσία)

ΠΑΤΡίΔΑ ΜΟΥ, ΑΚΡίΔΑ ΜΟΥ....

Στυγνή στις τσέπες παγωνιά...
και άδειες οι παλάμες,
τα όνειρα ξεπάγιασαν............
και τρύπιες οι πιτζάμες.

Η πιο βαριά μας χειμωνιά,
χωρίς σταγόνα μία,
τα πάντα, γύρω, ερημιά....
και όαση καμία.

Πατρίδα μου, ακρίδα μου....
που τρώεις τα παιδιά σου,
που δεν αφήνεις, πίσω σου...
μια ψίχα 'π' τα ψωμιά σου.

Μαντήλια μες στα χέρια τους....
κουνιούνται, ξομακραίνουν,
σαλπάρουνε στα πέλαγα.........
αχ, κι όσο πάν' μικραίνουν.

Κι αποδημούν, σαν τα πουλιά.......
να ζήσουν... ψάχνουν τρόπο,
φωλιά να βρουν και ζεστασιά,
σε άλλον, πλέον, τόπο.

κουμΕττος κ.
(6/11/2017 - 16:09, λευκωσία)

Πονάς και δακρύζεις, σιωπηρά... ενώ οι άλλοι -αμέριμνα- χαμογελούνε. Μην τους κατηγορείς. Οι άλλοι... είναι αθώοι...

κουμΕττος κ.
(6/11/14 - 18:48, λευκωσία)

Καμία σχέση! Ποιος σου είπε πως ο δικός μου Παράδεισος μοιάζει με τον δικό σου;

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 13:41, λευκωσία)

Ερωτική πράξη! Συγκεχυμένη κατάσταση, πάντως. Δεν προσφέρεται, για πολλά συμπεράσματα. Διότι δίνοντας, κάποιος...... συγχρόνως, παίρνει......

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 08:55, λευκωσία)

- Πότε θ' αγαπήσω, παππού μου;
- Στην αρχή, θα νομίζεις πως αγαπάς, παιδί μου... αλλά αγάπη δε θα είναι. Αγάπη θα είναι... αν κι όταν αγαπήσεις, ως το ξεχείλισμα τής καρδιάς σου, τον εαυτό σου• διότι, μόνο, τα ξεχειλισμένα ποτήρια μπορούν να δώσουν ανυστερόβουλη αγάπη. Τα λειψά..... να πάρουν θέλουν...........

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 08:26, λευκωσία)

Μικρά παιδάκια γινόμαστε στον έρωτα. Μην πλησιάσει και μην αγγίξει, ουδείς, το παιχνίδι μας. Θα γίνει χαμός.... κλάμα, οδυρμός. Μικρά παιδάκια γινόμαστε στον έρωτα. Διότι, έτσι, πρέπει! Πού είναι το παράλογο; Το παιχνίδι μας....... είναι παιχνίδι μας, διάολε . + - Έλα, όμως, που όταν δεν έχουμε.... θέλουμε το παιχνίδι τού άλλου. Όχι, οποιοδήποτε. Του άλλου! Μικρά παιδάκια γινόμαστε στον έρωτα......

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 07:51, λευκωσία)

Λόγια... λόγια... λόγια. Οι πράξεις βαρυφορτώθηκαν τόσο με προσδοκίες. Ούτε βήμα δεν έκαναν. Λύγισαν τα γόνατά τους και σωριάστηκαν στο χώμα.

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 07:14, λευκωσία)

Φλερτάρει ο Ουρανός τη Γη. Ψιλόβροχα φθινοπωρινά βλέμματα. Η Γη υγραίνεται. Πόση αβρότητα!

κουμΕττος κ.
(5/11/17 - 07:07, λευκωσία)

Δε θα μας πλήγωνε, που δεν έχουμε φτερά, αν δεν υπήρχε ο ουρανός... να μας το υπενθυμίζει.

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 21:50, λευκωσία)

Κι αν είμαστε ονειροπόλοι.... είναι που άλλη διέξοδος σωτηρίας....... δεν υπάρχει. Κι αν είμαστε ονειροπόλοι... είναι που η πραγματικότητά μας φλέγεται.

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 21:30, λευκωσία)

Ανώδυνοι τοκετοί...... δεν υπάρχουν στην Ποίηση!

κουμΕττος κ.
(4/11/16 - 19:44, λευκωσία)

Αφιερώνεις χιλιάδες ώρες σ' έναν άνθρωπο κι έξαφνα δυο άγνωστοι. Δεν είναι τραγικά υπέροχο να νιώθεις τόσο μαλάκας; Χα!χα! Κι όμως η ουσία δεν είναι στον άλλον, αλλά σ' εσένα. Είναι στο πού ήσουν πριν... και στο πού είσαι τώρα. Είναι στο... προς τα πού μετακινήθηκες. Προς τον Παράδεισο...... ή προς την Κόλαση;

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 17:11, λευκωσία)

Η κατηφόρα κι η ανηφόρα είναι θέμα σημείου θέασης.

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 09:09, λευκωσία)

Οι ηλίθιοι δεν αλλάζουν κατεύθυνση. Θα σε ποδοπατήσουν. Θα θελήσουν να περάσουν από πάνω σου. Αγνοούν πως είσαι... νάρκη.

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 08:12, λευκωσία)

Το να θέλω να σε βλέπω, χωρίς να σ' έχω... είναι η έσχατη επιλογή μου. Το να θέλω να σε βλέπω, χωρίς να σ' έχω... το ξέρω.... δεν είναι, πλέον, έρωτας. Είναι ευθανασία!

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 07:42, λευκωσία)

- Κι ο κόσμος, παππού μου; Όμορφος ή άσχημος;
- Καθρέφτης σου, παιδί μου. Βλέπεις αυτό που είσαι.

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 07:19, λευκωσία)

Πάντα, ξεκινώ το αμάξι μου... και βάζω όπισθεν. Όταν φεύγω από τον Κορμακίτη μου... μου παίρνει κάποια ώρα να εναρμονίσω τα θέλω μου... με τα πρέπει μου.....

κουμΕττος κ.
(4/11/17 - 07:06, λευκωσία)

Στην αγάπη δίνεσαι. Δίνεσαι, χωρίς ν' αφήνεις υπόλοιπο. Χωρίς να μετράς. Χωρίς να ζυγίζεις. Η αγάπη δεν είναι δικαιοσύνη. Ούτε ισορροπία. Η αγάπη είναι πτώση. Πτώση δοτική... που σήμερα, εν έτει 2017, σχεδόν...... εξαλείφθηκε.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 20:34, λευκωσία)

Να καταδύεστε μες στους ανθρώπους. Κι η νεκρά θάλασσα... θάλασσα φαίνεται στην επιφάνεια.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 18:39, λευκωσία)

Αυτός, που θρηνεί......
θέλει τον χρόνο του.
Άδικα, λοιπόν, του χαμογελάτε!
Για τον τυφλό...
δεν έχει διαφορά..........
η μέρα από τη νύχτα.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 18:14, λευκωσία)

Έρωτας σημαίνει, εκατέρωθεν, διαύγεια στα βλέμματα. Σημαίνει να βλέπεις στα τρίσβαθά τους.... ψυχές -διανθισμένες- μ' ανέσπερα χαμόγελα.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 17:59, λευκωσία)

Όταν έχεις κολλημένο το χέρι σου στα μάτια σου, δεν καταλαβαίνεις πως είναι χέρι. Έτσι, κι ο άνθρωπός σου. Μπορεί να είναι, δίπλα σου, για χρόνια... και να μην τον αναγνωρίζεις.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 17:34, λευκωσία)

Συγγνώμη! Σου έδωσα περισσότερη αλήθεια απ' όσην μπορούσες ν' αντέξεις.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 15:05, λευκωσία)

- Κι η ευγένεια, παππού μου;
- Ευλογημένο ψιλόβροχο, παιδί μου. Λιώνει, τρυφερά... και τη ζάχαρη... και το αλάτι.

κουμΕττος κ.
(3/11/17 - 14:40, λευκωσία)

Η απύθμενη μαγεία τής ωρίμανσης τής ψυχής μας καθρεφτίζεται στον αφαιρετισμό της. Και δεν αναφέρομαι, μόνο, στο τι -αξιολογικά- κρίνοντας... πετά και στο τι αφήνει... αλλά, κυρίως, στο πώς και πόσο -περίτεχνα- πλέον, συμπυκνώνει... χιλιάδες άχρονες αιωνιότητες σ' απειρελάχιστες φθινοπωρινές ψιχάλες, διανθίζοντας την αποδημιά μ' ολόλευκα μαντήλια, διότι ο σεβασμός στον αποχαιρετισμό... αν και δεν αποδεικνύει πως πήραμε το μάθημά μας, αποδεικνύει πως έχουμε αφομοιώσει κανόνες και τρόπους υγιούς συμπεριφοράς κι ο δρόμος τού περαιτέρω εξευγενισμού μας, παραμένει, ακόμη... ορθάνοιχτος.

κουμΕττος κ.
(2/11/17 - 14:14, λευκωσία)

Κι ονειρευόμαστε. Κι όλο φεύγουμε... για τόπους αλαργινούς. Τόπους, που δεν ξέρουμε και, κυρίως, που δε μας ξέρουν. Διότι το δεύτερο μάς είναι πιο απαραίτητο. Μας είναι η απόλυτη ανακούφιση. Η απόλυτη συγχώρεση. Η απόλυτη επανεκκίνηση. Και το μιλίμετρο... και πάλι στο μηδέν. Κι ας είναι η μηχανή... ξεχαρβαλωμένη. Ποιος τη βλέπει!

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 21:54, λευκωσία)

Πίσω από κάθε μας χαμόγελο κρύβεται κι ένας Γολγοθάς και μια σταύρωση. Αλλά και μια ανάσταση. Μια ανάσταση, που μας έστησε στο ραντεβού μας. Που πέρασε το τριήμερο κι ούτε που φάνηκε. Που πέρασε το τριήμερο... κι ούτε που σκέφτηκε να μας κάνει ένα τηλέφωνο. Μι' αναπάντητη, έστω. Κι αυτή η αδιαφορία....... πιότερο, πληγώνει..... πιότερο, σκοτώνει........

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 21:24, λευκωσία)

Δεν ήταν χάδια. Σκανάρισμα ήταν... για να σ' έχω. Ήξερα καλά πώς θα έφευγες.

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 20:14, λευκωσία)

Με κουράζουν οι κατά γράμμα άνθρωποι. Αυτοί λέω, οι ολιγόμυαλοι... που σε ξυπνάνε, για να σου δώσουν στην ώρα του... το υπνωτικό σου.

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 18:04, λευκωσία)

Συλλέγω συγγνώμες. Τις βάζω στη σειρά, μπροστά μου. Από την πιο κοντή προς την πιο ψηλή. Να με βλέπουν και να τις βλέπω στα μάτια, όλες. Να μην μπορούν να κρύβονται η μια πίσω από την άλλη. Διότι είναι, σε όλους, γνωστό... πως συνήθως κρύβεται... όποιος λέει ψέματα· όποιος λέει πράγματα, που δεν τα εννοεί. Κ' οι συγγνώμες είν' επιρρεπείς...... σε κάτι τέτοια. Λάθος! Πάρα πολύ επιρρεπείς, ήθελα να πω.

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 15:00, λευκωσία)

Αναζητώ, πάντα, την ουσία και την αξία, στα βαθιά. Ξέρω καλά.... πως τα διαμάντια και τα μαργαριτάρια.... δεν τα βρίσκεις στην επιφάνεια. Αλλά αν..... κάποτε, μου τύχει.... να δείτε τι χαρές, που κάνω.......

κουμΕττος κ.
(1/11/17 - 7:17, λευκωσία)

Πεθαίνω, μόλις φτάσω στον προορισμό μου. Πεθαίνω, μες σε μια βαρεμάρα θανατηφόρα. Μονάχα, ο δρόμος... με σώζει!

κουμΕττος κ.
(1/11/15 - 10:49, λευκωσία)

Κι ότανε δε θα 'χεις πού να πας... μην έρθεις σ' εμένα. Μ' αρέσει να 'μαι προτεραιότητα. Όχι... έσχατη ελπίδα...

κουμΕττος κ.
(1/11/13 - 17:59, λευκωσία)

ΓΙΑ ΣΣΙύΨΕ, ΠΕΝΤΑΔάΧΤΥΛΕ......

πο' ν' έσσιυψες, ποττέ σου,
για σσιύψε, απροσσιύνητε,
π' αρνιέσαι κάθε φέσιν...
τζι' εγιώνι 'ννά σου το γρωστώ,
εν δέχουμαι πεσσκέσιν.

Τα γρόνια, Πενταδάχτυλε,
που είμαι ξόμακρά της........
ανάφκουν, μέσα μου, λαμπρόν...
χτυπούν με... με κουρπάτζιν,
τζιαι τρέσσιει δίχ' αναπαμόν,
το δάκρυν μου αρκάτζιν.

Για σσιύψε, Πενταδάχτυλε,
για πε της ν' αψηλώσει,
στες μούττες, πάνου, των ποδκιών...
να στήσει το κορμίν της,
για να τη δω, για νακκουρίν....
για να χαρώ το δειν της.

Τα γρόνια, Πενταδάχτυλε,
αχ, φεύκουσιν τζιαι πάσιν.....
τζι' εγιώ γερνώ μες στη ζωήν,
μ' έναν καμόν κουττούτσιην......
εις στην Τζιερύνειαν να στραφώ,
ας εν... μες στο σεντούτζιν.

κουμΕττος κ.
(31/10/17 - 18:11, λευκωσία)

Μην πέφτεις στην παγίδα, για εύκολα συμπεράσματα, αν δεν ξέρεις τα γεγονότα από την αρχή. Διότι κάποιος, που νομίζεις πως σου κλείνει το μάτι... ίσως, απλά, ν' άνοιξε το άλλο.

κουμΕττος κ.
(31/10/17 - 16:19, λευκωσία)

Κι όταν σε γνώρισα, λίγο... χαμογέλασα. Κι ας μην ξέρω... πόσο απέχει το λίγο από το πολύ... ή πόσο πολύ εμπεριέχεται μες στο λίγο.

κουμΕττος κ.
(31/10/16 - 22:42, λευκωσία)