Δεν υποτιμώ την εμφάνιση. Τουναντίον, μου αρέσει. Είναι το πρώτο χαμόγελο, η πρώτη εικόνα, η πρώτη ένδειξη. Και δεν υιοθετώ την κομπλεξική, ρατσιστική και στερεότυπη άποψη: έξω ωραίο, μέσα σάπιο... κι άλλες επιπόλαιες μαλακίες. Αγόρασα πολλών ειδών μήλα από τις φρουταρίες. Στο τέλος αυτό που μετρά... είναι η γεύση!

κουμΕττος κ.
(1/10/17 - 08:12, λευκωσία)

Πάει καιρός που έπαψα να βλέπω τους άλλους ανταγωνιστές μου. Τα κίνητρά μου, πλέον, είναι απλά. Όσο πιο αργοπορημένα, ήρεμα κι όμορφα να γίνει η διαδρομή. Όσο πιο αργοπορημένα, ήρεμα κι όμορφα να κόψω το νήμα. Χέστηκα για χειροκροτήματα, βάθρα, ύμνους και μετάλλια. Αυτά... ήταν κάποτε............

κουμΕττος κ.
(1/10/17 - 07:17, λευκωσία)

Κι αν ο κόσμος μας είναι ψεύτικος είναι που δεν είμαστε αληθινοί. Και δεν είναι που επιλέγουμε το ψέμα, αλλά που, κυρίως...... αποσιωπούμε την αλήθεια.

κουμΕττος κ.
(1/10/16 - 10:15, λευκωσία)

Μην έρθεις, απόψε! Από τον έρωτα... απεργώ...

κουμΕττος κ.
(30/9/15 - 21:09, λευκωσία)

- Κι ο πόλεμος, παππού μου;
- Προέχει η ζωή, παιδί μου. Μη ζεις για να πολεμάς, αλλά πολέμα για να ζήσεις.

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 19:31, λευκωσία)

- Ποια είναι η αλήθεια, παππού μου;
- Αυτή που ακόμη δεν έγινε ψέμα, παιδί μου.

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 17:00, λευκωσία)

Προτιμώ το παραμύθι από την πραγματικότητα. Πιο αξιόπιστο. Αναμένω ψέμα κι έρχεται ψέμα. Αλλά τώρα... που το ξανασκέφτομαι.... πλέον, και στην πραγματικότητα... ψέμα αναμένω. Άρα; Τι παραμύθι... τι πραγματικότητα; Ψέμα. Ψέμα.

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 18:20, λευκωσία)

Όταν αγαπάς κάτι... βρίσκεις, πάντα, τον τρόπο να το βλέπεις.

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 15:24, λευκωσί

α)

"Τι αναζητώ σε αυτόν τον κόσμο; Γιατί ήρθα;", με ρώταγες, Υακίνθη. Σε ρώταγα, το ίδιο... κι εγώ. Σε λίγο καιρό... αγαπηθήκαμε. Δε με ξαναρώτησες. Δε σε ξαναρώτησα. Πλέον, ήξερες την απάντηση. Πλέον, ήξερα την απάντηση. Πλέον, ξέραμε την απάντηση. Γύρω, φθινόπωρο. Αποδημία. Κιτρινισμένα φύλλα. Μα εμείς... ατάραχοι. Χέρι-χέρι. Φιλί-φιλί. Χάδι-χάδι. Καλημέρα, Υακίνθη. Τι όμορφο είναι, αλήθεια... να ξυπνάς μες στ' όνειρό σου. Καλημέρα, Υακίνθη.

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 12:19, λευκωσία)

Σ' αγαπώ σημαίνει και πως μπορώ, στο κάθε μου φθινόπωρο... να μεταναστεύω στο σώμα σου. Αλλιώς τι να σε κάνω!

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 11:19, λευκωσία)

Πόσες χιλιάδες καντάρια εγωισμού χρειάζεται να εκποιηθούν, για ν' αγοραστεί μια συγγνώμη;

κουμΕττος κ.
(30/9/17 - 08:26, λευκωσία)

Τζι' όποιος ποθήσει σ' τούντην Γην
της ύλης ευτυχίαν,
εννάρτ' η ώρα τζι' η στιγμή,
που 'ννά φωνάξει τζι' εννά πει:
"Αχ, μόνον... την υγείαν!".

κουμΕττος κ.
(30/9/15 - 19:07, λευκωσία)

Από τις τελευταίες σου. Mια μικρή σου ραγισμένη φωτογραφία στην παλάμη μου. Ραγισμένη, σαν την καρδιά μου. Μια μικρή σου φωτογραφία, πατέρα. Πάντα, στο πρώτο συρτάρι τού γραφείου μου. Όχι, στο δεύτερο. Στο πρώτο, πατέρα. Στο πρώτο! Που το ανοίγω, καθημερινά. Και μόλις σε βλέπω... χαμογελώ. Ξέρω καλά τα μυστικά σου. Κι εσύ... καλύτερα τα δικά μου. "Μην τα πεις, πουθενά, ε!", σου έλεγα. "Τάφος", μου έλεγες... και μου έκλεινες το μάτι. Τάφος... τάφος........

κουμΕττος κ.
(29/9/17 - 22:21, λευκωσία)

Μιλάνε με τα μάτια τους. Όσοι αγαπιούνται... δε χρειάζονται υποτίτλους. Τα στόματα... τα έχουνε, μόνο... για να φιλιούνται.

κουμΕττος κ.
(29/9/17 - 16:44, λευκωσία)

Άτονη ζωη.
Παράτονες σκεψείς.

κουμΕττος κ.
(29/9/17 - 15:39, λευκωσία)

Σημασία
δεν έχει η ήττα ή η νίκη.
Σημασία
δεν έχει τι πέρασες,
αλλά ποιος είσαι
μετά απ' ό,τι πέρασες!

κουμΕττος κ.
(28/9/17 - 21:28, λευκωσία)

Πλέον, στις σχέσεις των ανθρώπων λείπουν, κυρίως, τα όρια κι ο σεβασμός τους. Λείπει η ευγένεια! Λείπει το να πηγαίνεις στο σπίτι του άλλου και να του χτυπάς την πόρτα... ακόμη κι αν τη βρίσκεις ανοιχτή.

κουμΕττος κ.
(28/9/17 - 21:01, λευκωσία)

Αρχίζει να μυρίζει φθινόπωρο το βράδυ στη Λευκωσία. Στην ελεύθερη. Στην κατεχόμενη... δεν ξέρω τι γίνεται. Περνούν τα οδοφράγματα, άραγε, οι εποχές; Κι εκείνον τον Πενταδάκτυλο... πώς να τον δρασκελίσουν και να φτάσουν στην Κερύνεια; Καλοκαίρι θα είναι, ακόμη, εκεί. Κι όχι... αυτό, που πέρασε. Αλλά το άλλο... το άλλο. Με το πιο τραγικά κι αδικαιολόγητα τοποθετημένο... πρώτο συνθετικό.

κουμΕττος κ.
(28/9/17 - 19:17, λευκωσία)

Κι αν αγαπώ τα ζώα περισσότερο απ' τους ανθρώπους είναι που αυτά, τουλάχιστον, δεν υποκρίνονται... και στέκονται στα τέσσερα.

κουμΕττος κ.
(28/9/17 - 16:03, λευκωσία)

ΜΑΝΑΣΤέΡΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΙάΣ

Mανούλες φεύγουν, γίνουνται...
αστέρια μες στη νύχτα,
αφήνουν άντρα, ορφανά......
τα πρωινά, τα δειλινά,
να λένε καληνύχτα.........

Τον άσπλαχνο ορίζοντα
και ποιος να τονε φτύσει,
που σαν γεννάει στη ζωή.......
τον Ήλιο στην ανατολή,
τον πνίγει μες στη δύση.

Σαν Χάροντας... αμείλικτος...
θερίζει όπου φτάσει
και δεν τον γνοιάζει μια στιγμή,
αν πίσω... ξέμεινε παιδί,
που κλαίει να θηλάσει.

Κουμέττος Κ.
(28/9/2015 - 20:58, Λευκωσία)

Μπήκες φθινόπωρο; Σαν κάτι ερωτήσεις π' ακούγονταν, πριν κάποιες δεκαετίες, σε κάτι κερχανέδες... στην οδό Σούτσου και Πενταδακτύλου στη Λευκωσία... και στην πλατεία Κκεσογλουδιών κι οδό Γλάδστωνος στη Λεμεσό.

κουμΕττος κ.
(28/9/17 - 06:21, λευκωσία)

Τώρα, πια... όσο θες γύρνα. Η σκιά σου αλλάζει κατεύθυνση; Έτσι, κ' η άποψή μου, για σένα.

κουμΕττος κ.
(28/9/16 - 14:37, λευκωσία)

Κι η καλή ζωή, όπως το καλό κρασί. Άσε την ποσότητα. Γεύθου τ' αρώματα.......

κουμΕττος κ.
(28/9/16 - 21:43, λευκωσία)

Και γι' αυτόν τον Ήλιο, τι να πεις... που επιμένει ν' ανατέλλει και να προπαγανδίζει -παντού- πως... τάχατες, φέρνει... μια άλλη μέρα.

κουμΕττος κ.
(28/9/13 - 06:27, λευκωσία)

Αραιώνω το χ ά δ ι σου.
Αραιώνω το φ ι λ ί σου.
Να διαρκούν περισσότερο.

κουμΕττος κ.
(27/9/17 - 23:49, λευκωσία)

Εξυπνάδα σημαίνει και να ξέρεις να επιλέγεις τι να θυμάσαι. Ε τι εννοώ; Τις χαρές εννοώ!

κουμΕττος κ.
(27/9/17 - 18:37, λευκωσία)

- Τι σημαίνει μεγαλώνεις, παππού μου;
- Ηττάσαι και χαμογελάς, παιδί μου.

κουμΕττος κ.
(27/9/17 - 18:32, λευκωσία)