Μη γιορτάζετε τα γενέθλιά σας.
Ξεχάστε τα......................
παγίδα είναι!
Για να θυμάστε να μεγαλώνετε.

κουμΕττος κ.
(30/4/17 - 23:39, λευκωσία)

Έκλεισα τις κουρτίνες.
Όχι,
για να μη με βλέπουν,
μα για να μην τους βλέπω!

κουμΕττος κ.
(30/4/17 - 21:09, λευκωσία)

AX, ΤΖΙΥΠΡΟΣ ΜΟΥ, ΚΑΡΤΟΥΛΑ ΜΟΥ!

Σειρήνες, τα χαράματα,
αρτζιέψαν τζιαι ηχούσαν
τζι' επιάσαν με τα κλάματα,
οι μνήμες μου ξυπνούσαν.

Το '74...
στες 20 του Ιούλη,
απού αφέντες γίναμεν
παρκάτου τζιαι που δούλοι.

Αχ, Τζιύπρος μου, καρτούλα μου,
για πόσον πονεμένη;
Πρόσφυγες τζι' αγνοούμενοι,
ξοπίσω εγκλωβισμένοι.
Την Άγιαν Ώραν, Πλάστη μου
-σσύφκω τζιαι προσσυνώ Σε-
που 'ννά στραφούμεν έσσω μας,
για πέψε την, χαρώ Σε!

Tα γιασουμιά μας, στα χωρκά,
εν ούλλα ξεραμένα,
Τζιερύνεια μου, τα μάθκια σου
θωρούν με δακρυσμένα.

Στη Μόρφου, στην Αμμόχωστον
κοπήκαν τα φτερά μας
τζι' ο Πενταδάχτυλος, ψηλά,
να πάμεν καρτερά μας.

Ερμηνεία: Νίκος Νικολαΐδης
Μουσική: Δημήτρης Κωνσταντίνου
Στίχοι: Κουμέττος Κατσιολούδης

Πανηλίθιοι!
Προς τι πολεμάτε στη ζωή;
Δεν καταλάβατε, ακόμη.......
πως κι όλες τις μάχες κι αν κερδίσετε....
ο πόλεμος, εντέλει....
χαμένος!

κουμΕττος κ.
(30/4/17 - 10:38, λευκωσία)

Αν είναι οι ρυτίδες μου.....
να λαξεύονται από χαμόγελα......
χαλάλι!
Χίλιες φορές, χαλάλι.........

κουμΕττος κ.
(30/4/17 - 09:57, λευκωσία)

Κάθε στιγμή......
αναμετριέμαι με τα πάθη μου.
Κάθε στιγμή.........
τα γιορτινά πυροτεχνήματα είναι.....
στο αντίπαλο στρατόπεδο.

κουμΕττος κ.
(30/4/17 - 09:49, λευκωσία)

ΜΙΚΡό, ΑΧ, ΝΑ 'ΜΟΥΝΑ ΠΑΙΔάΚΙ!

Στις παιδικές μας τις αλάνες,
σαν κοιμηθώ ξαναγυρνώ,
που μύριζε το σώμα χώμα,
τον ουρανό, που 'χαμε δώμα,
που ζούσαμε χωρίς σκοπό.

Τον χρόνο μοίραζε ο Ήλιος
και της μανούλας η φωνή:
"Γλυκό μου, ξύπνα για σχολείο!",
με ζέστη είτε ή με κρύο.....
και "Καληνύχτα!", με φιλί.

Σχολνούσαμε κι ευτύς παιχνίδι,
βρεγμένο τρώγαμε ψωμί...
με λίγη ζάχαρη επάνω,
αρκούσε με το παραπάνω,
για να 'χουμε γλυκιά ζωή.

Τα δειλινά πώς τα θυμάμαι,
που, όλοι, παίζαμε κρυφτό,
τα βράδια γράφαμε σε τοίχους,
με της καρδούλας μας τους στίχους,
τα πρώτα μας τα "Σ’ αγαπώ!".

Μικρό, αχ, να 'μουνα παιδάκι
και στη μικρή μου γειτονιά...
και τι δε θα 'δινα, χαλάλι,
να έπαιζα, ξανά και πάλι...
χαρά, γιομάτος... ξεγνοιασιά.

κουμEττος κ.
(30/4/17 - 01:09, λευκωσία)

Πολυκατοικίες...................
κονσερβοκούτια στενάχωρα.
Τόσο απόμακρα κοντά......
δεν ξαναντάμωσα ανθρώπους!

κουμΕττος κ.
(29/4/17 - 13:06, λευκωσία)

Σταυρωμένη μου αθωότητα!
Ούτε μια άνοιξη στον τάφο σου...............

κουμΕττος κ.
(29/4/16 - 14:32, λευκωσία)

Πώς ν' αντέξω......
σε μια σοβαρή σχέση!
Δίχα γέλιο.....

κουμΕττος κ.
(30/12/15 - 08:41, λευκωσία)

- Τι είναι ζωή, παππού;
- Να βιώνεις τ' ανεπανάληπτο,
παιδί μου....

κουμΕττος κ.
(29/11/15 - 10:51, λευκωσία)

Κ' η αγάπη μας;
Εξουθενωμένο σκυλί...
με τη γλώσσα του....... έξω...

κουμΕττος κ.
(10/11/14 - 19:01, λευκωσία)

Όταν τον παντρεύτηκε....
δεν πρόσεξε.....
πως μέσα στη στοργή του.....
κρυβόταν....... η οργή του...

κουμΕττος κ.
(7/11/14 - 7:14, λευκωσία)

Ήρθες σ' αυτόν τον κόσμο, για να ζήσεις μεγάλες στιγμές, μεγάλα πάθη, μεγάλα λάθη, μεγάλες αλήθειες, μεγάλα ψέματα, μεγάλους έρωτες, μεγάλες κάβλες, μεγάλα γλέντια, μεγάλες λύπες, μεγάλες πίκρες, μεγάλες απογοητεύσεις, μεγάλες χαρές, μεγάλες ανησυχίες, μεγάλες αγωνίες. Ήρθες, για να ξεσχίσεις τα όρια σου, να γλείψεις τον πάτο σου, να δαγκώσεις τον ουρανό σου. Αλλιώς προς τι; Για μι' αποχαυνωμένη, μονόχνωτη... επαναλαμβανόμενη μέρα; Πέθανε, τότε... πέθανε να τελειώνουμε!

κουμΕττος κ.

(23/9/15 - 15:39, λευκωσία)

[...]
- Τι στο διάολο ευτυχία είναι αυτή,
που μαραίνει την ψυχή σου!

κουμΕττος κ.
(20/9/15 - 08:26, λευκωσία)

Χωρίσαμε!
Καταμετρώ τις απώλειες......
λείπω!

κουμΕττος κ.
(16/9/15 - 15:48, λευκωσία)

Πρόσεχε με την ελπίδα!
Στον αναγραμματισμό της......
πετσοκόβει!

κουμΕττος κ.
(14/9/15 - 16:14, λευκωσία)

ΤΗΣ ΑΛήΘΕΙΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡά

Σαν θα ξεφύγω μια βραδιά...
απ' του κοσμάκη την ψευτιά,
θα βρέχει, γύρω, ξαστεριά 
κι εγώ παιδί στη γειτονιά.

Με τα χεράκια μου τα δυο,
θ' αγκαλιαστώ, θ' αγαπηθώ...
και της καρδιάς μου τη φωνή
πάλι/ξανά θα θυμηθώ!

Τότε, θα έρθουνε καιροί...
αλλοτινοί κι αλαργινοί,
τις ευωδιές των λουλουδιών
δε θα τις δένουν με σχοινί.

Και της Αλήθειας τα φτερά,
που τόσα χρόνια καρτερά,
θα κινηθούνε, ηχηρά...
κι όπου χρειαστεί και κοφτερά.

Στο δρόμο, μέσα, τον παλιό...
όσα χαθήκανε θα βρω,
με τον παππού και τη γιαγιά
θα ξαναβγούμε στο χορό.

Θ' αναζητήσουμε στο χθες
της ίασής μας τις χαρές...
κι όταν ιατρέψουμε πληγές
και των ψυχών μας εκδορές...

...με φίλους, μα κι εθελοντές,
φορώντας σθένους λεοντές,
μες σ' αστραπές, μες σε βροντές,
θα πέφτουν και νεροποντές...

θ' αλλάξουμε την τύχη μας,
θα το λαλούν κ' οι στίχοι μας,
πως ρίξαμε τα τείχη μας...
με το μικρό το νύχι μας!

Κουμέττος Κ.
(22/9/2012, Λευκωσία)

Κι αυτοί............................
π' όταν ήταν παιδιά,
σκλήρυνε -απότομα- το κέλυφός τους,
γι' αυτοπροστασία ήταν.
Κάτω απ' το κέλυφος έχουν........
την πιο τρυφερή,
την πιο ευαίσθητη καρδιά.
Κι όσο κι αν μεγαλώνουν...
θα παραμένουν παιδιά...
άδολα, μικρά ενήλικα παιδιά............

κουμΕττος κ.
(28/4/17 - 17:01, λευκωσία)

Φεγγάρια είμαστε!
Κάποτε, φαινόμαστε ολόγιομοι,
κάποτε, μισοί......
και κάποτε κι ανύπαρκτοι.
Αλλά, πάντα, ολόκληροι.
Άλλο το φαίνεσθαι...
κι άλλο το είναι! Ή μήπως όχι;

κουμΕττος κ.
(28/4/17 - 15:01, λευκωσία)

Η αληθινή μοίρα τ' ανθρώπου είναι η Ελευθερία!

κουμΕττος κ.
(28/10/16 - 20:39, λευκωσία)

Τα παιδιά μας δεν είναι για να γίνουν σαν κι εμάς. Ούτε για να μη γίνουν σαν κι εμάς. Τα παιδιά μας δεν τα φέρνουμε στον κόσμο, για να πετύχουν όσα δεν πετύχαμε εμείς ή για να πετύχουν περισσότερα από εμάς. Τα παιδιά μας τα φέρνουμε, απλά, στον κόσμο, όπως τ' αγέρι φέρνει τη δροσιά στο παραθύρι μας, όπως η άνοιξη φέρνει τα χελιδόνια στα μπαλκόνια μας, όπως ο Ήλιος φέρνει το φως και τη ζεστασιά στη ζωή μας. Kι εμείς χαμογελούμε! Μας ζήτησε τίποτα τ' αγέρι; Mας ζήτησε τίποτα η άνοιξη; Mας ζήτησε τίποτα ο Ήλιος; Μόνο, μας δίνουν... χωρίς ανταμοιβή, χωρίς όρους, χωρίς προσδοκίες, χωρίς. Σταμάτα, λοιπόν, να είσαι ο γονιός, που είσαι. Δίνε, απλόχερα, για ένα χαμόγελο! Γίνε αγέρι, γίνε άνοιξη, γίνε Ήλιος...

κουμΕττος κ.
(27/4/17 - 22:21, λευκωσία)

Το ακόντιο,
για να ταξιδέψει ψηλά και μακριά...
χρειάζεται αντίθετο άνεμο.
Κι ο άξιος άνθρωπος το ίδιο!
Απλά, στη θέση τού ανέμου....
είναι οι δυσκολίες........
όπως και κάτι μαλάκες και κάτι αρχίδια........
που νομίζουν πως θα του φράξουνε το δρόμο.

κουμΕττος κ.
(27/4/17 - 18:30, λευκωσία)

- Από ένα απόσπασμα δεν κρίνεις ένα βιβλίο.
Tο ίδιο και με τους ανθρώπους............
- Κι όμως, φιλαράκο μου.............
ο καλός ο μάγειρας...........
με μια κουταλιά..........
κρίνει ολόκληρη κατσαρόλα.

κουμΕττος κ.
(27/4/17 - 18:19, λευκωσία)

ΠΟΥΤάΝΑ ΣΤΗ ΒΙΤΡίΝΑ

Σαλίγκαροι και κόλακες,
σαν δίδυμοι μάς μοιάζουν.
Παπάδες και πολιτικοί...
χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή,
στα χίλια μάς διχάζουν.

Σε πολιτείες ξεπεσμών...
σερνόμαστε στον πάτο,
με ύφος ματαιόδοξο.
Το μόνο αισιόδοξο;
Δεν έχει παρακάτω!

Των αγορών... οι αριθμοί...
ορίζουν τη ζωή μας,
τα σπίτια μας ρημάξανε,
οι πόλεμοι αλλάξανε,
που γίνονται στη Γη μας.

Το χρήμα: ο Αντίχριστος
―τα τρία του εξάρια.
Κι αχ, την ψυχή μας, τρισαλί...
στων τζογαδόρων το χαλί,
την παίζουμε στα ζάρια.

Με μάσκες και οι φίλοι μας,
μα μέγιστος οχτρός μας;
Ο πούστης, ο υποκριτής,
ο πουλημένος διαιτητής,
ο γλείφτης εαυτός μας!

Με τον σταυρό στο χέρι του...
γυρνάει και δικάζει,
μα στα δικά του σφάλματα,
δεν έκδωσε εντάλματα.....
και λέει: "Δεν πειράζει!".

Το παιδικό μας όνειρο;
Πουτάνα στη βιτρίνα.
Ο εαυτός μας; Ψεύτης μας!
Κι η όψη στον καθρέφτη μας...
σε πάλκο θεατρίνα.

Ρωτούν και οι παππούδες μας,
η μάνα μας κι ο κύρης:
"Ποιον διάολο συνάντησες;
Στο ήθος πώς κατάντησες,
παιδάκι μου, μπατίρης;".

κουμΕττος κ.
(27/4/17 - 00:55, λευκωσία)

στους γονείς μου (†,†)

Κι όταν έφυγε ο κύρης μου....
η μάνα μου.............
του έκλεισε τα πράσινά του μάτια.
Άλλην άνοιξη,
μέχρι που έφυγε κι αυτή...............
δεν αντάμωσε..........

κουμΕττος κ.
(28/4/17 - 00:29, λευκωσία)

Τζι' αντάμωσα στην όψην σου
τα κρόσσια τής ψυσσής μου...
τζιαι, Τζιύπρος μου, σ' αγάπησα.....
τζι' απάνου σου ζωγράφισα
τα χνάρκα τής ζωής μου............

κουμΕττος κ.
(27/4/16 - 21:57, λευκωσία)

[...]
Οι καλοί κι οι κακοί;
Για το κακοί, συμφωνώ, αλλά.........
οι πλείστοι καλοί... καλοί δεν είναι.
Απλά, δεν είναι κακοί.
Κι αυτό... έχει τεράστια διαφορά!

κουμEττος κ.
(26/4/17 - 23:54, λευκωσία)

Ξοδέψαμε τη μισή μας άνοιξη.....
χαζεύοντας χιλιάδες δέντρα και λουλούδια
ν' ανθίζουν
κι απέραντες οροσειρές και κάμπους
να πρασινίζουν.
Μέσα μας...
ξεραΐλα!
Ούτε τόσοδα χορταράκι.

κουμΕττος κ.
(25/4/17 - 20:59, λευκωσία)

Μια αγκαλιά, ένα φιλί....
και λίγος γλυκάνισος................
ό,τι μας απέμειναν!
Αρκετά, όμως.......
για να μην εκποιήσουμε το χαμόγελο.

κουμΕττος κ.
(26/4/16 - 10:26, λευκωσία)

Μια νύχτα τ' Απρίλη
αποβιβάστηκες στο σώμα μου.
Τι ψάχνεις, σε ρώτησα.
Πατρίδα, μ' απάντησες.

κουμΕττος κ.
(26/4/14 - 08:03, λευκωσία)

Της άνοιξης τ' αππώματα,
τριανταφυλλιές τζι' αρώματα.......
τζιαι στης ψυσσής τα βάθη,
τα πάθη μας τζιαι λάθη,
εν της ζωής τα χρώματα!

κουμΕττος κ.
(25/4/16 - 08:41, λευκωσία)

Κι η ψυχή μου;
Μια Μαρία.
Τη μια Μαγδαληνή,
την άλλη Παναγία.

κουμΕττος κ.
(25/4/16 - 19:44, λευκωσία)

Την πρώτη φορά, που σε είδα...
ήμουν βέβαιος πως ξαναβρεθήκαμε.
Ίσως, όχι... στο παρελθόν,
αλλά, σίγουρα, στο μέλλον.

κουμΕττος κ.
(25/4/16 - 17:34, λευκωσία)

Α ρε μάνα.....
κάθε που μου χαμογελούσες...
επανεκκινούσε η άνοιξη.....

κουμΕττος κ.
(25/4/16 - 13:09, λευκωσία)

Μόνο, 
όταν σε κοιτάΖΩ...

κουμΕττος κ.
(25/4/15 - 20:51, λευκωσία)

Kι όταν φυσάει βοριαδάκι...
μοσχοβολάει... μια γλυκόπικρη Κερύνεια.....

κουμΕττος κ.
(24/4/14 - 9:04, λευκωσία)

Πέμπτη, σήμερα.
Κι αν δεν ήταν...
τι θα άλλαζε στον ουρανό τής ρουτίνας;

κουμΕττος κ.
(24/4/14 - 09:09, λευκωσία)

Άσπρο πάτο, μού 'πες.
Κι απ' το πρώτο μας φιλί........... μεθύσαμε!

κουμΕττος κ.
(24/4/16 - 22:16, λευκωσία)

Eίναι κάτι νύχτες,
που σου λείπουν αυτοί που έφυγαν.
Που λείπεις κι εσύ................
λες και σε πήραν μαζί τους.

κουμΕττος κ.
(23/4/15 - 20:14, λευκωσία)

Και νάσου ο Ήλιος!
Αν τον πλησιάσεις πολύ....
πεθαίνεις.
Αν απομακρυνθείς πολύ...
πεθαίνεις.
Τι άλλο, εντέλει, σου είναι η ζωή......
παρά μια μέση λύση....
ανάμεσα σε δυο θανάτους......

κουμΕττος κ.
(19/8/15 - 6:45, κορμακίτης)

Πριν κοιμηθώ...
συγχωρώ όσους με πλήγωσαν
και με την αυγή...
συγχωρώ όσους θα με πληγώσουν.
Δεν ξέρω...
αν αυτό οφείλεται στην καλοσύνη μου
ή σε μια αρχέτυπη μνήμη ψαριού,
που αν είναι έτσι...
δεν τους συγχωρώ, αλλά τους ξεχνώ...

κουμΕττος κ.
(21/8/15 - 6:20, κορμακίτης)

Θα σου μιλήσω...............
για σένα και για μένα.
Θα σου αποκαλύψω τ' όνειρό μου!
Μην ξαφνιαστείς,
που θα 'χει το σχήμα και το άρωμά σου.
Πάμπολλες νύχτες σ' απήγαγα, 
εν αγνοία σου!

κουμΕττος κ.
(31/5/16 - 22:26, λευκωσία)

Και μας αναμένει η Κερύνεια.
Πλέκει την άνοιξη, ολημερίς............
κι ολονυχτίς την ξηλώνει.
Και μας αναμένει η Κερύνεια.
Ποια είκοσι χρόνια, διάολε; Σαράντα και βάλε.
Και μας αναμένει η Κερύνεια.
Ποια Πηνελόπη; H Κερύνεια... η Κερύνεια...

κουμEττος κ.
(30/8/16 - 20:39, λευκωσία)

- Ποια η διαφορά τής επιτυχίας.....
από την ευτυχία, παππού μου;
- Είναι λες κι ανεβαίνεις στην κορφή ενός βουνού,
παιδί μου.....
κι έχεις μιαν υπέροχη θέα, αλλά...........
δεν έχεις κάποιον, δικό σου..... να τη μοιραστείς.

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 23:39, λευκωσία)

Φύτευε δέντρα...........
κι ας μη φας απ' τους καρπούς τους.
Φύτευε δέντρα.........
κι ας μην καθίσεις στη σκιά τους.
Αγαπώ τη φύση...........
σημαίνει αγαπώ τον άνθρωπο,
σημαίνει μεριμνώ για την ανθρωπότητα,
ακόμη και γι' αυτήν............
που δε θα γνωρίσω.

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 23:24, λευκωσία)

Στέλνουμε τρόφιμα........
σ' ένα παιδάκι στην Αιθιοπία,
ενώ δίπλα μας................
πεθαίνει από την πείνα το γειτονόπουλό μας.
Τόση πρεσβυωπία στην καρδιά μας!
Ξεφτίλα...........

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 23:09, λευκωσία)

έΦΥΓΕΣ, ΧΩΡίΣ ΑΝΤίΟ........

Σ' αναζητώ στα χάδια μου,
στα χέρια μου, αχ, τ' άδεια μου...
κι αναζητούν κι οι φίλοι μου,
το γέλιο μου στα χείλη μου.

Σ' αναζητώ στο κάθε χθες,
σ' αλλοτινές μας εποχές,
σ' ανθοβολιές και στην πληγή,
στον ουρανό, σ' όλη τη Γη.

Έφυγες, χωρίς αντίο.........
τραγικό ζωής αστείο!
Κι η αγάπη μου, που σου 'χω,
δίχα σώμα... μοιάζει ρούχο!

Σ' αναζητώ στις γειτονιές,
σε φεγγαρόλουστες βραδιές,
στις Κυριακές στις εξοχές...
που τις αφήσαμ' ορφανές.

Σ' αναζητώ μες στη βροχή,
στην πιο μικρούλα εσοχή,
σ' αναζητώ στο αχανές,
στο προφανές, στο αφανές.

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 19:35, λευκωσία)

Πώς γίνεται, πολλές φορές...........
να είμαστε τόσο σκληροί,
με αυτούς που αγαπούμε και μας αγαπούν....
και τόσο καλοί και τρυφεροί με αγνώστους;
Κι όμως!
Είναι που, ίσως..............
ενδόμυχα, είμαστε τόσο βέβαιοι.......
πως οι πρώτοι και πάλι θα μας αγαπούν!
Και τραβάμε το σχοινί.......
και ξανατραβάμε το σχοινί...................
σίγουροι, πως το σχοινί, ποτέ, δε θα κοπεί.
Κι έτσι είναι! Κάποια σχοινιά,
όπως αυτά, που μας δένουν.......
με αυτούς που αγαπιόμαστε....
δεν κόβονται.
Αλλά προσοχή! Μην τα τραβάτε πολύ.....
είναι τυλιγμένα...........
γύρω από το λαιμό τους.

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 17:12, λευκωσία)

Προσεύχομαι..........
για όσους προσεύχονται μες στις εκκλησιές
και βγαίνοντας έξω............
βγάζουν τη μάσκα τους!

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 15:54, λευκωσία)

Kράτος
Eκκλησία
Στρατός
ΝΟΜΟΙ (για να μην κινδυνεύουν οι πάνω από τους κάτω)
Λαός

Κουμέττος Κ.
(21-4-13, Λευκωσία)

Άλλο να δίνεις... κι άλλο να δίνεσαι.
Τόση είναι η απόσταση...
από την Κόλαση στον Παράδεισο...

κουμΕττος κ.
(21/4/15 - 6:38, λευκωσία)

- Πού είσαι;
Λιμοκτονούν τα χάδια μου.
- Μίλα μου! Μα σιγανές ψιχάλες να 'ν' οι λέξεις.
- Φωτίζω τη μνήμη μου.
Ανθίζουν πετούνιες.
- Υπέρυθρα τα φιλιά.
Κι η νύχτα υπνοβατεί μες στην αγκαλιά σου.
- Σημαδεμένη η τράπουλά μας.
Απόρρητος ο πόθος.
- Ανάδρομες οι ψυχές μας.
Ομφάλιος λώρος. Σκονισμένος ο Παράδεισος.
Αδιέξοδο τ' αύριο.
- Μες στ' άχρονο τού έρωτα...............
τα μάτια σου δακρύζουν.
- Αγάπα με! Άλλη διέξοδος δεν υπάρχει.

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 00:13, λευκωσία)

Επιχρυσωμένα σώματα.
Πανέμορφα! Στην επιφάνεια, μόνο...

κουμΕττος κ.
(21/4/17 - 00:16, λευκωσία)

Αχ, σσελιόνιν λευτερκάς...
της ξενιθκιάς, της προσφυγιάς...
της άνοιξης τούντης σκλαφκιάς,
πότε εννά 'ρτεις τζιαι για μας;

Άι μου Γιώρκη τής σποράς...
για σπείρε σπόρον τής χαράς...
Άι μου Γιώρκη, τάνα μας...
τζιύρης, εσού, τζιαι μάνα μας!

Κουμέττος Κ.
(15/8/15 - 7:57, Κορμακίτης)

Κι όταν λέμε.....

αγαπώ τον τόπο μου,

το ίδιο εύηχα κι όμορφα,

μας ακούγεται.

Μα θα τρομάξουμε αν ακούσουμε...

τι στην πουτάνα....

ο καθένας.... εννοεί......

κουμΕττος κ.

(13/10/16 - 07:06, λευκωσία)

Θα σας μιλήσω στη γλώσσα σας,
μπας και καταλάβετε......
σκασμός, φασίστες!
Η διαφορά μας είναι τεράστια.
Εσείς, ονειρεύεστε μια Ελλαδίτσα,
για τους Έλληνες,
ενώ εμείς μια Ελλαδάρα..........
για τον κόσμο.........

κουμΕττος κ.
(13/10/15 - 18:37, λευκωσία)

Πατρίδα, πώς να σου το πω; 
μου είσαι, μόνον, χώμαν˙
Άνθρωπον -πρώτα- αγαπώ, 
όποιον κι αν έχει χρώμαν!

κoυμΕττος κ.
(31/10/2011 - 08:13, λευκωσία)

Για μέρες.........
πολλές φορές, για μήνες... 
κλεινόταν μες στο σπίτι της.
Ουδείς την καταλάβαινε, 
ουδείς διανοείτο... 
πόσο όμορφο σπίτι... 
είχε τόσα χρόνια φτιάξει...

κουμΕττος κ.
(24/10/14 - 18:36, λευκωσία)

Έλα, κάν' το!
Πολλές φορές, η ευτυχία............
μια στραβοτιμονιά στη μοίρα μας είναι...........
κι όποιον πάρει ο Χάρος....

κουμΕττος κ.
(12/7/16 - 07:09, λευκωσία)

Θα έρθεις.
Το νιώθω.
Όπου κι αν γυρίσω το κεφάλι μου...
βλέπω εμένα κι εσένα!
Διότι ο κόσμος μου δεν υπάρχει,
μόνον, όπως τον αισθάνομαι........
αλλά κι όπως τον προαισθάνομαι!

κουμΕττος κ.
(20/4/17 - 17:41, λευκωσία)

Πέρασα τα σαράντα......
κι ακόμη δεν ξέρω τι θέλω να γίνω,
όταν μεγαλώσω!

κουμΕττος κ.
(21/5/16 - 18:09, λευκωσία)

Χθες, τ' απόγευμα......
πέρασα 'π' τον κήπο σου.
Είχες πανέμορφα λουλούδια,
αλλά από ευωδιά...
τίποτα........ τίποτα...........

κουμΕττος κ.
(4/1/16 - 21:18, λευκωσία)

Σε κοίταξα........
με κοίταξες.
Σε άπταιστη σιωπή........
ερωτευτήκαμε!

κουμΕττος κ.
(21/5/16 - 21:28, λευκωσία)

Έχω κι εγώ τις μαύρες μου,
μα είναι για να φαίνονται τ' άστρα μου
και το φεγγάρι μου.........

κουμΕττος κ.
(16/10/16 - 18:59, λευκωσία)

Να με κοιτώ, χωρίς παρεκκλίσεις...
χωρίς εκτροπές............
χωρίς εκπτώσεις,
χωρίς συμβιβασμούς.
Ή εγώ ή στο διάολο.........

κουμΕττος κ.
(17/10/16 - 12:05, λευκωσία)

Η μακαρισμένη της μάνα,
στα τελευταία της χρόνια...........
στα βαθιά της γεράματα, πια....
ξεχνούσε.
Ξεχνούσε πολλά.
Ξεχνούσε, ακόμη, και τ' όνομά της,
αλλά όχι της κόρης της.
Μπορεί να μη θυμόταν ποια ήταν,
αλλά θυμόταν......
για ποιαν ήταν!
Και βασικά μια ζωή.....
αυτό την ενδιέφερε..........

κουμΕττος κ.
(17/10/16 - 06:22, λευκωσία)

Ονειρευόμουνα κι εγώ...........
έναν καλύτερο κόσμο....
και μετά ξύπνησα... τόσο, απλά!

κουμΕττος κ.
(20/4/17 - 13:41, λευκωσία)

Έμαθες αυτόν.........
που επέλεξα να μάθεις.
Εγώ, επιλέγω ποιος είμαι,
για τον καθένα.
Εγώ, επιλέγω.....
σε ποιους και πότε......
αξίζει να δώσω την αλήθεια μου
και σε ποιους το ψέμα μου.
Κι έχω χιλιάδες ευτελή μου αντίγραφα,
για όσους δεν εμπιστεύομαι.
Λόγοι ασφαλείας, βλέπετε!

κουμΕττος κ.
(20/4/17 - 12:47, λευκωσία)

Να ζεις, χειρόγραφα και πάντα...
με μολύβι και σβήστρα,
διότι πάμπολλες από τις στιγμές μας...
είναι γράψε-σβήσε.
Διότι ζωή δεν είναι, μόνο....
οι επιλογές, που κάνουμε.........
ή που αποφεύγουμε,
αλλά κι αυτές, που αναιρούμε.
Και πίστεψέ με......
ιδιαίτερα αυτές....
θέλουν και την περισσότερη τόλμη.

κουμΕττος κ.
(20/4/17 - 09:22, λευκωσία)

Kι όμως......
τις πλείστες φορές,
αυτό που μας χρειάζεται..............
δεν είναι να πάμε κάπου,
αλλά να φύγουμε από κάπου.

κουμEττος κ.
(20/4/16 - 22:44, λευκωσία)

Την ευτυχία σου να τη μετράς με τα δάχτυλα...
των παιδικών σου ονείρων
―στα κρυφά...... κάτ' απ' το θρανίο...

κουμΕττος κ.
(6/7/13 - 14:59, λευκωσία)

Δεν είναι που χωρίσαμε!
Είναι που έμαθα να μετράω τον έρωτα...
με τα δικά σου τα δάκτυλα......

κουμΕττος κ.
(11/2/12 - 12:35, λευκωσία)

Κι αν αρχίσεις ν' αφαιράς απ' τη ζωή σου,
όσους δεν είσαι απόλυτα βέβαιος για την αγάπη τους,
θ' απομείνεις, εσύ..............
και τελευταία η μάνα σου!

κουμΕττος κ.
(19/4/17 - 20:19, λευκωσία)

Όταν αγαπάς... δε λες βαριέμαι!

κουμΕττος κ.
(12/4/12 - 07:03, λευκωσία)

Παντρεύτηκες τον άντρα τής ζωής σου˙
Της ψυχής σου; Πότε;

κουμΕττος κ.
(13/11/12 - 06:49, λευκωσία)

- Τι είναι η υποκρισία, παππού;
- Υποκρισία, παιδί μου...
είναι από τη μια να λες 
πως αγαπάς την ανθρωπότητα
κι από την άλλη
ν' αρνείσαι τον άνθρωπο......

κουμΕττος κ.
(11/12/14 - 21:59, λευκωσία)

Κι όλα 'κείνα τα "ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς"................
πού πήγανε;
Ουδείς... απ' τη Σπάρτη;

κουμΕττος κ.
(18/8/14 - 18:19, λευκωσία)

Κι όταν σου μίλαγαν για ιδανικά...
ήξεραν... πως εσύ θα κάρφωνες τα μάτια σου
σε ναούς και σ' αγάλματα
―αντιπερισπασμός ήταν, ηλίθιε...
για να σου αδειάσουν την ψυχή και την τσέπη...

κουμΕττος κ.
(2/10/13 - 06:44, λευκωσία)

ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Μες στ' ατημέλητά σου χρόνια,
έψαχνες την καταστροφή,
φίλους δεν έκανες τους νόμους
κι είχες την κόκα για τροφή.

Άστρα σ' αντάμωναν τα βράδια,
σ' άδεια σοκάκια... μοναχή,
να τριγυρνάς, χωρίς πυξίδα,
με μια κλεψύδρα ορφανή.

Μες σ' αυταπάτες, μες σ' απάτες,
ζούσες -θαρρούσες- μια ζωή,
νόμιζες πως χαμογελούσες
και πως η τύχη σ' ευνοεί.

Έξαφν' αλόγου -παραλόγου-
άσπρου χλιμίντρισμα ηχεί,
χάραμα σ' ήβρανε στο χώμα˙
ένα κορμί, χωρίς ψυχή!

Koυμέττος Κ.
(9-12-12, Λευκωσία)

ΤΟ ΜΟΙΡΟΛόΙ ΤήΣ ΜάΝΑΣ

στον αδελφό μου Κουμέττο (30/12/73 - †)

Ποζαύλιν η καρδούλα μου,
εγίνην στο μαντάτον,
αχ, τζι' η ψυσσή μου έππεσεν...
σε λάκκον δίχα πάτον.

Ο τάφος σου... ο τάφος μου,
μονάκριβέ μου γιε μου,
αχ, σπλάχνον που τα σπλάχνα μου,
καλέ μου τζιαι γρουσέ μου,
της άνοιξης, ανθέ μου.

Αχ, άντζιελοι τζι' αρκάντζιελοι,
τα κάλλη σου ζηλέψαν...
τζιαι μέσα στην αγκάλην μου,
εμπήκαν τζιαι σε κλέψαν.

Κουμέττος Κατσιολούδης
(29/1/17 - 15:15, λευκωσία)

Συνήθως, γαλάζιο κι άσπρο.
Τόσο ίδια τα χρώματα
στα πατώματα
και στους τοίχους των νοσοκομείων...
μ' αυτά του ουρανού.
Για ευκολότερη προσαρμογή, φαίνεται.......

κουμΕττος κ.
(27/2/14 - 07:46, λευκωσία)

Είδες τις λιακάδες μου.......
κι ήρθες.
Ούτε μια ομπρέλα δεν έφερες.
Nόμισες πως οι μέρες μου............
είναι, μόνο... ηλιόλουστες.........

κουμΕττος κ.
(18/4/17 - 09:06, λευκωσία)

Να μου κρατάς το χέρι
―έτσι,
μου έμαθε η μάνα μου την αγάπη.....

κουμΕττος κ.
(20/12/13 - 18:23, λευκωσία)

Μην ακολουθάς τα χνάρια άλλων.
Άκουσες κάποιον δεύτερο............
να μένει στην Ιστορία;
Γίνε Κολόμβος, γίνε Γκαγκάριν.................
κι από τους τρεις...
επέλεξε τον Άρμστρονγκ!

κουμΕττος κ.
(16/8/15 - 9:39, λευκωσία)

Προτού πάρεις την ανηφοριά σου,
βεβαιώθου πως είσαι..........
στο σωστό βουνό!

κουμΕττος κ.
(14/3/14 - 06:35, λευκωσία)

ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙάΝ Τ' ΑΪ-ΓΙΩΡΚΟύ...

Τ’ Απρίλη κόντεψαν 'κοστρείς,
τζιαι σ' όρομαν θωρώ ψυσσής,
πως πίσω επήα, σπίτιν μου,
ξανά, στον Κορματζίτην μου
στον ομφαλόν ούλλης της Γης.

Στην εκκλησιάν τ' Αϊ-Γιωρκού...
στη μέσην τ' όμορφου χωρκού,
σαν την καμπάναν η καρκιά,
που τη χαράν διπλοφακκά.
Στην εκκλησιάν τ' Αϊ-Γιωρκού...
στη μέσην τ' όμορφου χωρκού,
ο δράκος εξοντώθηκεν...
τζι' η Τζιύπρος λευτερώθηκεν.

Στα γρόνια τού εγκλωβισμού,
της προσφυγιάς τζιαι του καμού,
το παλληκάριν στέκετουν,
την ήτταν εν εδέχετουν,
δίχα στιγμήν αναπαμού.

κουμΕττος κ.
(17/4/2017 - 17:30, λευκωσία)

- Και τα ήθη, παππού μου;
Πού πήγαν τα ήθη;
- Βάλε ένα λ μπροστά τους, παιδί μου...

κουμΕττος κ.
(17/4/16 - 10:07, λευκωσία)

- Πώς θα καταλάβω τον άνθρωπό μου,
παππού μου;
- Όταν θα είσαι μαζί του.......
δε θα σου περισσεύει κι ούτε θα σου υπολείπεται τίποτα,
παιδί μου....

κουμΕττος κ.
(5/5/16 - 14:33, λευκωσία)

Όσες φορές......
ήμουν, πραγματικά, ευτυχισμένος...
το ζούσα.
Δε σκεφτόμουν.

κουμΕττος κ.
(17/4/2017 - 13:41, λευκωσία)

Aλήθκεια, ποιος αθάνατος...
ποιος έσσει τέθκοιαν φύσην;
Εν νόμος απαράβατος σε τούντην μας τη ζήσην:
"ο Ήλιος φκαίνει την αυκήν,
πάντα, που την ανατολήν...
τζι' άνταν νυχτώσει νακκουρίν βουττά μέσα στη δύσην!".

κουμΕττος κ.
(17/4/15 - 17:16, λευκωσία)

ΞΕΒΑΜΜέΝΟΙ ΑΙώΝΕΣ

Πληγωμένα λευκά περιστέρια ―συγγνώμη!
Των παιδιών τες χαρές περικύκλωσαν τρόμοι.
Πια, οι μέρες γεννούν βασιλέματα θλίψης,
στυγερές ενοχές κι ασυγχώρητες τύψεις.

Νοθευμένα φιλιά, πριν δοθούν λησμονιούνται
κ' οι καρδιές ορφανές, δίχ' αγάπη πλανιούνται.
Των εμπόρων ριπές θανατώνουν την πλάση˙
η ελπίδα νεκρή ―σ' αποσύνθεσης φάση.

Μ' έν' ανένδοτο, μα κι έν' αλύγιστο βλέμμα,
η Πατρίς μάς θωρεί, σα μας παίρνει το ρέμα.
Η ψυχή μας φθηνή -όλα πήγανε στράφι-
των προγόνων μας κλαίν' οι περήφανοι τάφοι.

Σκονισμένος ο νους, προσδοκάει τ' αγέρι,
το γαλάζιο -ξανά- πάλι πίσω να φέρει.
Κ' οι ευχές των λαών μ' αλυσίδες δεμένες,
λευτεριά καρτερούν και ποθούν δακρυσμένες:

"Μια φωνή παστρική, για ν' ανθίσουν χειμώνες,
να βαφτούνε με φως Ξεβαμμένοι Αιώνες.
Να ξανάρθουν καιροί με ανέμελη χαίτη,
για την Carmen, αλλά... και την Santi, την Καίτη!".

Κουμέττος Κατσιολούδης
(26/4/2013, Λευκωσία)

AΡXITEKTONIKA ΓΡAΦEIA

Για την κατάντιάν μας, κανείς άλλος δε φταίει,
πέραν των αρχιτεκτονικών μας γραφείων˙
διότι όλα μας τα παράθυρα κι όλες μας οι πόρτες,
μόνον, προς βορράν θα έπρεπεν να βλέπουν!

Κουμέττος Κατσιολούδης
(2-4-2012, Λευκωσία)

Κι εσύ, βορρά μου... βορά των όρνεων...

κουμΕττος κ.
(16/4/14 - 15:53, λευκωσία)

Διότι -πάντα-
θα υπάρχει.....
έστω και μια οπτική γωνία,
που ο κόσμος............
θα φαίνεται ομορφότερος!

κουμΕττος κ.
(16/4/15 - 16:34, λευκωσία)

Την αγαπούσε πολύ!
Αυτός, όμως, δεν την κάλυπτε, όσο αυτή θα ήθελε,
μα, ποτέ της, δεν του το είπε.
Και τα χρόνια περνούσαν....
και οι ρυτίδες αυλάκωναν την καρδιά της.
Ένα απόγιομα έβρεξε τριαντάφυλλα.
Αυτός πήρε ένα κι αφού της το καρφίτσωσε στα μαλλιά...
την αγκάλιασε ζεστά.
Αυτή, ίσως, να μη βρήκε τον απόλυτο,
αλλά αυτός............ σίγουρα, την αγαπούσε.

κουμΕττος κ.
(25/8/2011 - 07:25, λευκωσία)

Aγαπώ τον άνθρωπο...
σημαίνει πιστεύω στην καλή του φύση......

κουμΕττος κ.
(16/4/17 - 22:48, λευκωσία)

Ο πατέρας της τη λατρεύει.
Όποιος άντρας θέλει να στάθει, δίπλα της...
θα πρέπει ν' αποδεχθεί.....
πως θα είναι, πάντα, ο δεύτερος.
Ακόμη, κι όταν θα είναι άδεια στο βάθρο...
η θέση τού πρώτου.

κουμΕττος κ.
(14/4/17 - 23:07, λευκωσία)

Όλα, ήταν προσχεδιασμένα,
εκτός απ' την Ανάσταση.
Αλλά πείτε μου........
ποιος πατέρας θ' άντεχε;
Ποιος πατέρας δε θα 'κανε ό,τι μπορούσε,
για το παιδί του;

κουμΕττος κ.
(14/4/17 - 22:30, λευκωσία)

Φθινοπωρινό ψιλόβροχο.
Ζάχαρη άχνη. 
Γλυκαίνει το χώμα. Ήταν καιρός. 
Αρμύρισε η γλώσσα του.
Στο καλοκαιρινό παράθυρο πέφτουν τα φύλλα.

κουμΕττος κ.
(13/10/14 - 13:31, λευκωσία)

Θυμάσαι, ρε πατέρα, στο χωριό.........

κάθε Χριστούγεννα,

μπροστά από το αναμμένο τζάκι;

Θυμάσαι, 

που γελούσαμε, όλοι, μαζί;

Θα το ανάψουμε το τζάκι κι εφέτος,

ρε πατέρα.

Θα το ανάψουμε και θα γελάσουμε πολύ.

Από τότε που έφυγες....

εγώ, γελάω πιο πολύ, ρε πατέρα.

Κι από τότε που έφυγε κι η μάνα....

γελάω ακόμη περισσότερο.

Μετά έφυγε κι ο αδελφός..............

και γελάω.... γελάω, διαρκώς...........

γελάω, ακατάπαυστα.

Πέφτω στο πάτωμα και σπαρταράω

απ' το γέλιο.

Γελάω και για εσάς, ρε πατέρα.

Γελάω...

μπας και καταλάβουν

την απουσία σας οι υπόλοιποι,

μπας και το πάρουν χαμπάρι

πως λείπετε...........

και χαλάσουν οι γιορτές μας.......

κουμΕττος κ.

(21/12/16 - 11:31, λευκωσία)

Δε σ' αγάπησα..........
για τα επιφανειακά σου προτε/ρήματα,
αλλά για τα ουσιαστικά...
της καρδιάς σου!

Κουμέττος Κ.
(3-2-2011, Λευκωσία)

ΑΔΙΚΑίΩΤΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕίΕΣ

Ο ουρανός συννέφιασε...
χειμώνα/καλοκαίρι
κ' η καταιγίδα έσβησε
της Βηθλεέμ τ' αστέρι.

Πώς -τώρα- μάγοι θενά βρουν
τη φάτνη σου, Χριστέ μου,
λιβάνι, σμύρνα κι ο χρυσός,
σ' αναζητούν, Θεέ μου...

κι όλα τα λόγια των Γραφών,
εκτεθειμένα μένουν,
άλλα προφήτεψαν στο "χθες"
κι άλλα στο "τώρα" βγαίνουν.

Πνοές ψυχών ψυχομαχούν
κι ο κάματος σκορπιέται,
σ' ερήμου σκότος μια νυχτιά...
το φως μας σπαταλιέται.

Κουμέττος Κ.
(14-4-13, Λευκωσία)