Κι όταν φεύγει ο ήλιος.........
ο ουρανός............
έχει τ' άστρα του και το φεγγάρι του.
Κι όταν φεύγουν τα χελιδόνια....
το φθινόπωρο έχει τα πρωτοβρόχια του.
[...]
Όλοι, μα όλοι.... όλο και κάτι έχουν!
Ενώ, εγώ..... όταν λείπεις............
τίποτα.......
μα τίποτα, δεν έχω!

κουμΕττος κ.
(15/5/17 - 20:11, λευκωσία)

Κι όταν πέφτω χάμω.............
μου παίρνει μέρες....
για να ξανασταθώ στα πόδια μου.
Δεν είμαι από δαύτους,
που σηκώνονται, αμέσως........
που αφήνουν δυνάμεις αξόδευτες.

κουμΕττος κ.
(15/5/17 - 19:14, λευκωσία)

Σκλαβώνομαι στη μνήμη σου,
διαρκώς˙
χειροπόδαρα, οι θύμησες...
μ' έχουνε δέσει.

Δε μ' αφήνουνε να μεγαλώσω.

Πάντα,
στον ανάδρομό μου καθρέφτη...
με βλέπω παιδαρέλι...
να παίζω στις ακρογιαλιές σου,
να τρέχω στα σοκάκια σου,
Κερύνεια μου...
κρατώντας -παραμάσχαλα-
το ένα και μοναδικό μου όνειρο˙

σαν μεγαλώσω να σε παντρευτώ!

κουμΕττος κ.
(11/6/11 - 15:46, λευκωσία)

Λέμε: "να έχεις κουρΆγιο!"
―τυχαία;

κουμΕττος κ.
(15/5/13 - 19:25, λευκωσία)

Ο πιο ασφαλής τρόπος επιβίωσης των δειλών είναι η μίμηση!

κουμΕττος κ.
(14/5/17 - 09:44, λευκωσία)