Θυμάσαι που βγήκαμε, για πρώτη φορά; Κάτι έλεγες, αλλά εγώ..... θαύμαζα τον πίνακα. Τι να την έκανα τη λεζάντα.....

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 22:37, λευκωσία)

στη μάνα μου (†)

Έχω τόσα να σου πω. Τόσα... μα τόσα ευχαριστώ! Θα σου τα γράφω, ρε μάνα. Κι ας τελείωσε ο χρόνος. Κι ας φωνάζει ο μαλάκας "Κάτω τα μολύβια!".

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 22:13, λευκωσία)

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι, για να φτάσεις κάπου. Μην επιλέγεις με κριτήριο το πόσο σύντομα θα φτάσεις, αλλά με κριτήριο τη θέα... κι ας μη φτάσεις, πότε... διότι ζωή είναι το ενδιάμεσο αρχής και τέλους. Μερίμνα, λοιπόν, να είναι... όσο γίνεται πιο όμορφη.........

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 21:41, λευκωσία)

Καθημερινά, βγαίνω στη βεράντα. Βλέπω προς τον βορρά. Τον Πενταδάκτυλο. Τη σημαία στο πέτο του. Χασκογελά ο Πενταδάκτυλος. Με ντύσανε καρνάβαλο, μου λέει. Πόσα χρόνια διαρκούν οι απόκριες τους; Δεν το χορταίνουν, βρε, αυτοί το ψέμα. Κι εγώ τους λυπάμαι, κιόλας. Μένω, εδώ, ατάραχος. Κάνω και λίγη σκιά στην Κερύνεια μας. Θυμάσαι, το κοριτσάκι μας, τι έπαθε... εκείνο το καλοκαίρι, που ξέχασε να βάλει το αντηλιακό της. Από τότε προσέχει. Και την προσέχω. Μα η ζημιά τής έμεινε. Τι εγκαύματα ήταν κι εκείνα!

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 20:51, λευκωσία)

ΤΩΝ ΟΝΕίΡΩΝ ΤΥΧΟΔΙώΚΤΗΣ

Μες στ' απύθμενά σου βάθη...
πίνεις και το κατακάθι.
Τ' αχαλίνωτά σου πάθη......
ξεγεννούνε χίλια λάθη.

Σε μια λίστα -δήθεν- ζώντων,
Δον Κιχώτης οριζόντων,
των παρόντων, μα απόντων.....
πριν πεθάνουν τεθνεόντων.

Ποιος Θεός θα σε δικάσει;
Κόκκινο... κι έχεις περάσει.
Διωκόμενος και διώκτης,
των ονείρων τυχοδιώκτης.

Ψευδαισθήσεων ουσιές,
όλες σου, οι περιουσίες........
κι αγκαλιάζεις απουσίες,
που νομίζεις παρουσίες.

Των πλανών σου κυνηγός τους,
θύτης, θύμα κι όμηρός τους,
πλοηγός τους, ναυαγός τους.....
ουραγός και αρχηγός τους.

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 18:07, λευκωσία)

Πλέον, ξέμπαρκος από έρωτες... κουβαλά την αρμύρα των ωκεανών στα ύφαλα τής καρδιάς του. Κ' η μοράβια της... με ξέθωρες αναμνήσεις... μπουνάτσες, μποφόρια, τραβέρσα κι άγκυρες δεμένες καραμοσάλι. Έγια μόλα έγια λέσα, πού 'σαι, θάλασσα, γιατρέσα;

Κουμέττος Κ.
9/10/13 - 00:26 π.μ

Δεν είναι η ομορφιά σου. Είναι κάτι ομορφότερο: η δροσιά σου......

κουμΕττος κ.
(9/10/16 - 00:09, λευκωσία)

Μα δεν είναι που φόρεσες προσωπείο, είναι που δεν επέστρεψες πίσω. Είναι π' αγάπησες την ξενιτιά... περισσότερο απ' την πατρίδα.......

κουμΕττος κ.
(9/10/16 - 08:44, λευκωσία)

Δε μου έλειπε τίποτα, μέχρι που αντίκρισα το χαμόγελό σου....

κουμΕττος κ.
(9/10/16 - 09:36, λευκωσία)

Έφυγε ο Παττακός. Το θέμα ήταν να μην ερχόταν!

κουμΕττος κ.
(9/10/16 - 12:36, λευκωσία)

Σε αυτόν τον τόπο, βάζοντας -διαρκώς- όπισθεν... προσπαθούμε να πάμε μπροστά. Τι ηλίθιοι, Θεέ μου! Allahim onlar ne kadar aptal!

κουμΕττος κ.
(8/10/17 - 22:44, λευκωσία)