Απρόσκλητη έρχεται η Πανσέληνος. Όπως κι ο Έρωτας. Μόνο, που αυτός, απόψε... δεν ήρθε!

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 23:28, λευκωσία)

Θυμάσαι, που μου χαμογέλασες, κλείνοντάς μου το μάτι; Ομορφότερη έκλειψη, δεν ξαναντίκρισα!

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 21:12, λευκωσία)

Δεν ήταν, τυχαία, Μέγας. Ο Αλέξανδρος ήξερε τι είχε μεγαλύτερη σημΑΣίΑ.

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 19:02, λευκωσία)

Δε γεννιόμαστε ούτε καλοί, ούτε κακοί. Γεννιόμαστε "λευκοί τοίχοι", που ο κάθε μαλάκας έρχεται και γράφει τη μαλακία του. Λοιπόν, σε κάποια φάση επιβάλλεται να τα σβήσουμε, όλα. Και να χρωματίσουμε στον τοίχο μας μια θάλασσα έναστρη... κι έναν ουρανό γιομάτο κοχύλια. Αυτό κι αν θα είναι ανατροπή ε!

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 14:52, λευκωσία)

Μη βιάζεστε να δώσετε απάντηση. Το συναίσθημα είναι ο λαγός κι η λογική η χελώνα. Σας τον διάβασαν και τον διαβάσατε, εκατοντάδες φορές, τον μύθο. Ξέρετε καλά, νομίζω, ποιος νικά στο τέλος.........

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 14:26, λευκωσία)

Χαρές, πάντα, έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα. Εσύ, όμως, είσαι έτοιμος να τους ανοίξεις και να τις δεχθείς με τέτοια φιλοξενία, που να μη θέλουν να φύγουν, ποτέ; Χαρές, πάντα, έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα. Εσύ, καταρχήν... είσαι σπίτι;

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 12:35, λευκωσία)

Τα παιδιά δε θέλουν ήρωες. Θέλουν, μόνο, τον πατέρα τους. Εξάλλου δεν υπάρχει και πιο ηρωική πράξη... από το να είσαι πατέρας. Καλός πατέρας, όμως, ε!

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 09:14, λευκωσία)

Με χαμόγελα να ποτίζουμε τη Γη μας. Να φυτρώνουν ανθισμένες γενιές. Και να είμαστε περήφανοι πρόγονοι.

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 09:01, λευκωσία)

Ας αφήσουμε τις υπερβολές. Η ευτυχία θέλει απλές σκέψεις κι απλές πράξεις. Μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χάδι. Κι όχι, πολλά... αλλά συχνά!

κουμΕττος κ.
(7/8/16 - 13:29, λευκωσία)

Οι πλείστοι άνθρωποι μοιάζουν
κατα... πληκτικά...

κουμΕττος κ.
(7/8/15 - 4:37, λευκωσία)

Κι όμως υπάρχει μια πανέμορφη γραφικότητα στην ασχήμια, που καμιά επιτηδευμένη τελειότητα, δεν μπορεί να τη φτάσει.

κουμΕττος κ.
(7/8/17 - 08:34, λευκωσία)