Ξέρετε γιατί ο Παράδεισος είναι γεμάτος δέντρα και φυτά; Για εκείνην τη σκιά και το οξυγόνο, που δίνουν σε όλους μας... και δε ζητάνε τίποτα.

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 22:29, λευκωσία)

Λες και χάσαμε το δρόμο για τις καρδιές μας. Λες κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν κάτω από τον ομφαλό μας. Λες και παρακάμπτουμε τον Παράδεισο, για να πάμε στην Κόλαση.

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 21:51, λευκωσία)

Tην πρώτη φορά,
που κάναμε έρωτα,
θυμάσαι πόσο συγχρονισμένα
γδύθηκαν οι καρδιές μας;
Mέχρι που να γδυθούν και τα σώματα...... 
είχαμε, ήδη, ανάψει τσιγάρο!

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 21:32, λευκωσία)

Για να με καταλάβεις, καλύτερα, άκου με, προσεκτικά, κορίτσι μου. Αν πάω να αγοράσω παπούτσια... ναι, αν χρειαστεί θα συμβιβαστώ μ' ένα παραπλήσιο χρώμα, αν δεν έχει αυτό που θέλω. Αλλά στο μέγεθος... μου είναι αδύνατον. Τα παπούτσια πρέπει να ταιριάζουν, ακριβώς, στα πόδια μου. Ούτε εκατοστό μικρότερα ή μεγαλύτερα. Έτσι, και στις σχέσεις! Συμβιβασμοί θα γίνουν... αλλά ως ένα σημείο...........

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 18:14, λευκωσία)

Η σιωπή δεν κρύβει απαραίτητα και κάτι θετικό. Είδα πολλούς βλάκες να σιωπούν. Απλά, όταν δεν ξέρεις πως είναι βλάκες... ελπίζεις σε κάτι καλύτερο, ακόμη και σοφό. Όπως με τη γάτα του Schrödinger, που κλειδώνεται σ' ένα ατσάλινο περίκλειστο θάλαμο... και για σένα, που είσαι απ' έξω... είναι, ταυτόχρονα, και ζωντανή και νεκρή. Έτσι, κι εδώ: η σιωπή είναι ο θάλαμος. Τι έχει, όμως, μέσα; Βλακεία ή σοφία; Οι πιθανότητες είναι οι ίδιες!

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 15:42, λευκωσία)

Tο γυμνό σώμα,
π' αγαπιέται...
δεν κρυώνει.

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 10:43, λευκωσία)

Θα συναντήσεις κι αχάριστους στη ζωή σου. Μην εκπλαγείς, όμως, από δαύτους, αλλά από εσένα. Που όταν έδινες, ανέμενες επιστροφές. Ανταλλαγή προσδοκούσες να κάνεις. Έδινες... για να πάρεις πίσω. Το πιθανότερο... και με τόκο, ακόμη! Γι' αυτό... αν δεν είσαι έτοιμος να δώσεις, χωρίς να περιμένεις πίσω... μη δώσεις, καλύτερα. Άσε τις τράπεζες να κάνουν αυτήν τη δουλειά. Την ξέρουν καλύτερα. Αυτές... δεν υποκρίνονται καλοσύνες........

κουμΕττος κ.
(28/7/17 - 14:06, λευκωσία)

Αν είναι να είσαι... να είσαι με κάποιον, που σε κάνει να νιώθεις, πρώτα απ' όλα, μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος. Πρόσεξε! Πρώτα, άνθρωπος. Και μετά άντρας ή γυναίκα. Αν είναι να είσαι... να είσαι με κάποιον, που σου δείχνει, χωρίς να σου πει λέξη, πόσο πιο όμορφος μπορείς να γίνεις, αλλά κι έτσι να μείνεις... να σε αγαπάει γι' αυτό που είσαι και να σε αγκαλιάζει, τρυφερά, με το βλέμμα του, χωρίς να σου λέει "δεν πειράζει!". Διότι η αγάπη δεν είναι οίκτος. Διότι η αγάπη δεν είναι λύπηση. Δεν είναι καν φιλανθρωπία. Η αγάπη είναι ο απόλυτα ισότιμος, ο άεναος κι εκούσιος, αλληλέγγυος κι ανιδιοτελής... ερωτικός εθελοντισμός!

κoυμΕττος κ.
(28/7/17 - 08:09, λευκωσία)

- Πώς ερωτεύθηκες τη γιαγιά, παππού;
- Ήταν απόγευμα. Την κοίταξα.
Πέρασε μισή στιγμή. Ξημέρωσε......

κουμΕττος κ.
(30/4/14 - 06:51, λευκωσία)

Ο έΝΑΣ, Π' ΑΓΑΠώ...

Στ' ακρογιάλι τής καρδιάς σου
τη σιγή σου αγροικώ,
πόσο θα 'θελα να ξέρεις
πως για σένα ξενυχτώ.

Αχ, το φλοίσβο τής ψυχής σου
ν' άκουγα για μια στιγμή,
να 'μπαινα μες στ' όνειρό σου
απ' την πιο μικρή ρωγμή.
Και στην κρήνη των χειλιών σου
να 'σκυβα να πιω νερό
και να σου 'δινα για χάδι
γιασεμί ευωδερό.

Στων ματιών σου τους καθρέφτες
να 'τανε να ιδωθώ,
να μου λες: "ο ένας είσαι...
είσ' ο ένας, π' αγαπώ!"

Κουμέττος Κ.
(28/7/14 - 18:36, Λευκωσία)