ΜΟΛώΝ ΛΑΒέ!

Αν της Παιδείας οι φανοί...
φωτίζουνε το σκότος,
ο χρόνος, πάντα, δικαστής...
ο δικαιότερος κριτής.....
ο έσχατος, μα πρώτος.

Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών...
κι ο Ήλιος βασιλεύει,
μα πάντα μια ανατολή...
θα έρχεται με την αυγή,
αν η ψυχή πιστεύει.

Στης Πίνδου τις βουνοκορφές...
με Λευτεριάς κροντήρι,
μεθύσαμε κι αρχίσαμε.......
στο χιόνι, μέσα, στήσαμε....
χορούς και πανηγύρι.

Νησιά, πεδιάδες, θάλασσες...
βροντοφωνάξαν "ΟΧΙ",
προτάσσοντας σ/τα στήθια τους...
τη μέγιστη αλήθεια τους,
απέναντι στη λόγχη.

Παιδιά, γυναίκες, γέροντες...
κι οι νιοι αρματωμένοι,
ορθώθηκαν, αγέρωχα........
και δείξανε, υπέροχα.....
παντού, στην οικουμένη:

Οι ήρωες, σαν πολεμούν.....
σαν Έλληνες φαντάζουν,
σαν Αυξεντίου φλέγονται......
σαν Λεωνίδες στέκονται......
"Μολών Λαβέ!, κραυγάζουν.

κουμΕττος κ.
(28/10/17 - 07:30, λευκωσία)