Κι εξοικειώθηκες, τόσο πολύ.....
με τ' άδικο,
που το δίκιο, πια.........
σε τρομάζει......

κουμΕττος κ.
(15/1/2014 - 19:59, λευκωσία)

ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜύΘΙΑ...

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... μ' αγαπούσες
κι όπως το Θεό... με κοιτούσες.

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με φιλούσες
κι απ' τα χείλη μου... ξεδιψούσες.

Μα τα παραμύθια, δεν είναι αλήθεια...
κι έχουνε, για τέλος... μια πληγή στα στήθια!
Μα τα παραμύθια, δεν είναι αλήθεια...
κι όσοι τα πιστεύουν ―παιδική συνήθεια!

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με ποθούσες
κι όταν μ' άγγιζες... ηρεμούσες.

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με ζητούσες,
στην αγκάλη μου... μόνο, ζούσες.

Κουμέττος Κ.
(26-11-2013, Λευκωσία)

1 ΑΠΡΙΛίΟΥ 1955

Ψέμα ήταν!
Μα, όλοι, το πίστεψαν.
Ακόμη κι αυτός......
που το είπε.

κουμΕττος κ.
(1/4/17 - 09:41, λευκωσία)

στον Μόδεστο Παντελή
(Πρωτομάρτυρας Ε.Ο.Κ.Α)

Γέρασες, Αποστολού.
Αυτός μια χαρά παρέμεινε νέος.
Πάντα, τριάντα ενός.
Σε ξεγέλασε ο άντρας σου,
Αποστολού.
Τι απιστία κι αυτή!

κουμΕττος κ.
(1/4/17 - 10:34, λευκωσία)

Μαζί δεν μπορούμε να είμαστε...
το ξέρεις κι εσύ...
το ξέρω κι εγώ!
Μοιραζόμαστε την ίδια γνώση,
το ίδιο μήλο,
τον ίδιο χαμένο Παράδεισο............

κουμΕττος κ.
(30/9/15 - 20:54, λευκωσία)

Η διαφορά σου με τις άλλες είναι...
πως η καθεμιά τους...
μ' αγαπούσε με τον τρόπο της,
ενώ εσύ.........
με τον δικό μου!

κουμΕττος κ.
(27/11/15- 19:16, λευκωσία)

- Για πόσο; 
- Τι;
- Τίποτα. Έπρεπε να ξέρεις. Κρίμα...
Ξάπλωσε...
- Πού;
- Πουθενά. Έπρεπε να ξέρεις. Κρίμα...
Νύχτωσε...
- Ναι... το ξέρω... το βλέπω...
- Μόνο, με τα μάτια ξέρεις. Κρίμα...

κουμΕττος κ.
(16/11/14 - 16:29, λευκωσία)