ΦύΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛώΝ

στους ζώντες εγκλωβισμένους μας και μη (†)

Αχ, για τον Κορματζίτην σας,
υψώσατε τ' ανάστημαν.................
ψηλά, μέχρι το διάστημαν......
τζιαι μείνατε στο σπίτιν σας,
σαν τα πουλιά στην τζοίτην σας.

Φύλακες των Θερμοπυλών,
ταγμένοι ως τον θάνατον,
ριζώσατε μες στο χωρκόν.................
ρίζες με δίχα τον καρπόν,
δίχα κλαδκιά, δίχα κορμόν!

Ατάραχοι στον τόπον σας,
στον τόπον των προγόνων σας,
θερίζετε τον κόπον σας,
ποτίζοντας το χώμαν σας...........
διαρκώς, με τον ιδρώταν σας.

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 17:56, λευκωσία)

Κι όταν θα δεις... εκείνο το τυφλό γατάκι στο δρόμο... μην το προσπεράσεις, μην του γυρίσεις την πλάτη, αλλά πάρ' το και φρόντισέ το. Κι αυτό σιγά-σιγά... θα σε ανταμείψει. Κι αυτό σιγά-σιγά... θα σε μάθει να βλέπεις!

κουμΕττος κ.
(26/8/15 - 06:29, λευκωσία)

Κι αν ενδιαφέρεσαι να πάρεις... για εσένα ή το παιδί σου... κατοικίδιο...
μη διαλέξεις το πιο όμορφο, το πιο ευπαρουσίαστο, αλλά το πιο άσχημο,
το πιο ταλαιπωρημένο. Διότι φροντίζοντάς το... την καρδιά σου φροντίζεις. Κι όσο θα ομορφαίνει αυτό... θα ομορφαίνεις κι εσύ!

κουμΕττος κ.
(26/8/15 - 07:54, λευκωσία)

Γυναίκα, χωρίς χαμόγελο... λουλούδι, χωρίς την ευωδιά του!

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 14:04, λευκωσία)

Θα σου έλεγα, τότε, για εμάς τους δυο...... αλλά η καρδιά μου απεργούσε!

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 15:22, λευκωσία)

Προσβλέπω σε μιαν ανθρωπότητα, που θ' αγαπά, χωρίς διακρίσεις. Που θ' αγαπά.... μ' αχρωματοψία........

κουμΕττος κ.
(26/8/16 - 12:39, λευκωσία)

Γείρε την κούζαν... σσιώνωσ' το,
σσιώνωσ' το ούλλον το νερόν,
έτσι, για να 'σσεις αφορμήν,
τζι' έλα στη βρύσην να σε δω,
το δείλις θα σε καρτερώ........
μ' έναν τριαντάφυλλον στ' αυτίν.

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 09:26, λευκωσία)

ΟΙ ΦίΛΕΣ ΦΕύΓΟΥΝΕ, ΜΑΖί........

στην Αργύρα Ζωνιά και Ιωσηφίνα Φραγκίσκου (†† - 25/8/2017)

Έζησαν στον εγκλωβισμό,
ήττα κι η νίκη τους..................
κι είχαν τον ίδιο καημό......
θάνατο πένθιμο κι αργό,
μες στ' άδειο σπίτι τους.

Μάνες κι αυτές, χωρίς παιδιά...
κι ας είχανε γεννήσει.
"Άσπλαχνη είσαι, Κατοχή;
Tη μάνα από το παιδί,
γιατί έχεις χωρίσει;".

Χρόνια πολλά, χρόνια πικρά....
χρόνια δυστυχισμένα.
Χρόνια, χωρίς αναπνοή.
Χωρίς φωνή. Μες στη σιωπή.
Και μες στον πόνο... βουτηγμένα.

Στο χρόνο... αποκούμπι της.......
η μια την άλλην είχε.
Στην άλλην... Πάνω Γειτονιά....
πήγανε, τώρα, αγκαλιά......
μη μου δακρύζεις, στίχε!

Οι φίλες φεύγουνε, μαζί........
για το ταξίδι τους!
Μα πού να πάν' αλλού να ζήσουν,
κι αχ, πού να πάν' και πού ν' αφήσουν.......
τον Κορμακίτη τους;

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 08:24, λευκωσία)