ΓΙΑ ΞΥΠΝΑ ΤΖΙ' ΕΛΑ, ΖΗΔΡΟ ΜΟΥ!

Στον Μασσαιράν εκάψαν σε
τζι' εγίνηκες ποζαύλιν,
μ' αθάνατην αρμάστηκες
τζιαι πλουμιστήν τη φήμην˙

θυμάσαι τότες στο χωρκόν,
που έκλεισες το τάβλιν
τζιαι επήες τζι' ανασήκωσες
της λευτερκάς διτζίμιν;

Αντρώθηκεν ο σπόρος σου
τζιαι κάρπισεν παλάζζια,
-του τόπου σου παρηορκά,
που λείφκεις του εσούνη-

μα έσσω μας τα γέγια μας
γυρίσασιν μαράζζια,
δευτεριγιούνην ήρτασιν
μιτά τ' Αττίλα Ούννοι.

Για ξύπνα τζι' έλα, Ζήδρο μου,
μαζίν με το σινάφιν
τζιαι φέρτε τους Αρκάντζιελους,
Χριστόν τζιαι Παναγίαν,

προζύμιν που το σώμαν σας
ζυμώστε μες στην σκάφην
τζι' έναν παπάν φωνάξετε
να κάμει λειτουργίαν.

Eμπήκα μες στες θύμησες,
προψές, το μεσανύχτιν
-αγνάντεψα το χώμαν μας,
που ούλλον καρτερά μας-

η μνήμη μου εδάκρυσεν,
γυρόν μου ετιλύχτην,
ποιον ριζικόν μάς έκοψεν
τζιαι πάλε τα φτερά μας;

- Τζερύνεια μου, Βαρώσιν μου,
τζι' Απόστολε Αντρέα,
τα γρόνια τζι' αν περάσασιν,
ας έρτει να χαρούμεν,

η ώρα τζιείνη που 'ννα δει
η γη μας η Τζιυπραία,
Ανάστασην -αχ, ίσσαλλα-
τζιαι πίσω να στραφούμεν!

Κουμέττος Κατσιολούδης
(12-5-2012, Λευκωσία)