ΧΑΜέΝΟΙ ΚόΠΟΙ

Ξέρες, παντού...
κι εμείς βαπόρια, δίχα φάρους,
πέφτει φωτιά
-μπουρλότο- φλέγεται η Μοίρα,

όπου κι αν δω...
οι δρόμοι γιόμισαν με Χάρους,
απ' το Πεκίνο...
φτάνουν ως την Αλταμίρα.

Φεύγουνε τρένα,
νεκροφόρες τα βαγόνια,
γύρω μας, κλέφτες...
καιροσκόποι, κερδοσκόποι,

νέφη ραντίζουν...
τες ψυχές μας μαύρα χιόνια,
πάνε χαμένοι...
των προγόνων μας οι κόποι.

Φτάνει ραπόρτο...
απ' την Κόλαση τού Δάντη:
"Κάθε στιγμή σας...
μια ψευδαίσθηση, μια πλάνη,

ψεύτικο είναι...
της ζωής σας το διαμάντι,
ποιος σας κοιμίζει,
ποιος σας κάνει νάνι-νάνι!".

Κουμέττος Κατσιολούδης
(16/6/2016, Λευκωσία)