ΚΥΠΡΟΥ "ΟΔΥΣΣΕΙΑ"
Η Πηνελόπη θλίβεται,
πονάει, μαραζώνει,
για χρόνια, με υπομονή...
υφαίνει την ελπίδα,
στη θάλασσα το βλέμμα της
κι η σκέψη πελαγώνει,
λειψό, μισό το σώμα της˙
θυμίζει μιαν Πατρίδα.
Μια μέρα να γινόμουνα,
Θεέ μου, Οδυσσέας...
Ιθάκη: η Κερύνεια μας,
να φτάσω σε ακτή της,
εγκλωβισμένοι καρτερούν
κι Απόστολος Ανδρέας,
Αγιά-Μαρίν' Ασώματος,
Καρπάσια, Κορμακίτης.
Σειρήνες, Κίρκη, Κύκλωπες
κι η Καλυψώ, ακόμη,
σκοτάδια, που ορθώνουμε...
εμείς, μες στην ψυχή μας,
μα της παιδείας οι φανοί
-ελευθερίας νόμοι-
φωτίζουνε τους δρόμους μας
κι ορίζουν τη ζωή μας.
Κουμέττος Κ.
(14-5-2012, Λευκωσία)
Η Πηνελόπη θλίβεται,
πονάει, μαραζώνει,
για χρόνια, με υπομονή...
υφαίνει την ελπίδα,
στη θάλασσα το βλέμμα της
κι η σκέψη πελαγώνει,
λειψό, μισό το σώμα της˙
θυμίζει μιαν Πατρίδα.
Μια μέρα να γινόμουνα,
Θεέ μου, Οδυσσέας...
Ιθάκη: η Κερύνεια μας,
να φτάσω σε ακτή της,
εγκλωβισμένοι καρτερούν
κι Απόστολος Ανδρέας,
Αγιά-Μαρίν' Ασώματος,
Καρπάσια, Κορμακίτης.
Σειρήνες, Κίρκη, Κύκλωπες
κι η Καλυψώ, ακόμη,
σκοτάδια, που ορθώνουμε...
εμείς, μες στην ψυχή μας,
μα της παιδείας οι φανοί
-ελευθερίας νόμοι-
φωτίζουνε τους δρόμους μας
κι ορίζουν τη ζωή μας.
Κουμέττος Κ.
(14-5-2012, Λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου