Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

TI XTYΠΑΣ, ΚΑΜΠΑΝΑ;

Στη Βέρα Χατζηκωσταντή (†)

Τι χτυπάς, καμπάνα; Δώσαμε! Ξανά;
Kύρη, τώρα μάνα; Δες μας˙ ορφανά!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Aχ, τι συμφορά!
Μη μας παίρνεις μάνα, τούτη τη φορά.

Τι χτυπάς, καμπάνα; Σκέψου με κι εμέ,
μου θυμίζεις: μάνα˙ κόπιασε, λυγμέ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Τι σφυροκοπάς;
Άσε τους τη μάνα, πόνο μη σκορπάς.

Τι χτυπάς, καμπάνα; Είσαι θηλυκό˙
ο χαμός της μάνας, δίχα ιατρικό.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Ω, τι καημός!
Έφυγε μια μάνα˙ μέγας ο κλαυθμός.

Τι χτυπάς, καμπάνα, πένθιμο ρυθμό;
Φέρ' μου -πίσω- μάνα... μάνα πεθυμώ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Μάνα, σ' αγαπώ!
Μάνα, πια, δεν έχω... μάνα ποιαν να πω;

Κουμέττος Κ.
(26-6-2012, Λευκωσία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου