TI XTYΠΑΣ, ΚΑΜΠΑΝΑ;
Στη Βέρα Χατζηκωσταντή (†)
Τι χτυπάς, καμπάνα; Δώσαμε! Ξανά;
Kύρη, τώρα μάνα; Δες μας˙ ορφανά!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Aχ, τι συμφορά!
Μη μας παίρνεις μάνα, τούτη τη φορά.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Σκέψου με κι εμέ,
μου θυμίζεις: μάνα˙ κόπιασε, λυγμέ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Τι σφυροκοπάς;
Άσε τους τη μάνα, πόνο μη σκορπάς.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Είσαι θηλυκό˙
ο χαμός της μάνας, δίχα ιατρικό.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Ω, τι καημός!
Έφυγε μια μάνα˙ μέγας ο κλαυθμός.
Τι χτυπάς, καμπάνα, πένθιμο ρυθμό;
Φέρ' μου -πίσω- μάνα... μάνα πεθυμώ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Μάνα, σ' αγαπώ!
Μάνα, πια, δεν έχω... μάνα ποιαν να πω;
Κουμέττος Κ.
(26-6-2012, Λευκωσία)
Στη Βέρα Χατζηκωσταντή (†)
Τι χτυπάς, καμπάνα; Δώσαμε! Ξανά;
Kύρη, τώρα μάνα; Δες μας˙ ορφανά!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Aχ, τι συμφορά!
Μη μας παίρνεις μάνα, τούτη τη φορά.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Σκέψου με κι εμέ,
μου θυμίζεις: μάνα˙ κόπιασε, λυγμέ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Τι σφυροκοπάς;
Άσε τους τη μάνα, πόνο μη σκορπάς.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Είσαι θηλυκό˙
ο χαμός της μάνας, δίχα ιατρικό.
Τι χτυπάς, καμπάνα; Ω, τι καημός!
Έφυγε μια μάνα˙ μέγας ο κλαυθμός.
Τι χτυπάς, καμπάνα, πένθιμο ρυθμό;
Φέρ' μου -πίσω- μάνα... μάνα πεθυμώ!
Τι χτυπάς, καμπάνα; Μάνα, σ' αγαπώ!
Μάνα, πια, δεν έχω... μάνα ποιαν να πω;
Κουμέττος Κ.
(26-6-2012, Λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου