KύΠΡΟΣ ΜΟΥ... ΑΧ, ΚύΠΡΟΣ ΜΟΥ...

Ποιας ανέντιμης κομπίνας...
έπεσες, νησί μου, θύμα; 
Και μια λάμα γκιλοτίνας...
σ' έκοψε στα δυο... τι κρίμα!

Ποιας αυγής μετανιωμένης
κόρη έλαχε να γένεις...
δίχα μουσική τραγούδι,
δίχα ευωδιά λουλούδι;

Κύπρος μου... αχ, Κύπρος μου...
ψυχή μου και ζωή μου,
Κύπρος μου... αχ, Κύπρος μου...
φωνή, σιωπή, πνοή μου...

Κύπρος μου... αχ, Κύπρος μου...
πανέ-πανέμορφή μου,
Κύπρος μου... αχ, Κύπρος μου...
αχ, τέλος μου κι αρχή μου!

Ποιου κλεμμένου Παραδείσου
κουβαλάς την ειμαρμένη...
κ' η παρθένα η τιμή σου...
στους αιώνες βιασμένη;

Ποιου χειμώνα η αγκάλη
σε αγκάλιασε και πάλι...
πότε θα 'ρθουν καλοκαίρια,
δίχα όπλα και μαχαίρια;

κουμΕττος κ.
(25/3/15 - 18:58, λευκωσία)