Ο ΚΑΜΟΣ ΤΗΣ ΞΕΝΙΘΚΙΑΣ

Μαράζιν, νιώθω μοναξιάν
τζι' ούλλον ποθώ Πατρίδαν,
τον ουρανόν, το χώμαν
τζιαι τ' αρμυρόν της σώμαν.

Αδέρφκια, μάναν, πεθυμώ,
τον τζιύρην μου στο μνήμαν
τζιαι τζείντα μάθκια σου, Γιωρκή,
καρκιάς μου πρώτον ποίημαν.

Xωρκόν μου, ατζελόχτιστον, τζι' εσού Τζιύπρος μου, γρουσή μου,
δίχα σας ξενιτεύτηκα τζιαι με τον νόστον κλέφτηκα
τζι' άνταν μιτά του αρμάστηκα να σώσω την τιμήν μου
πά' στα βερκά του πκιάστηκα μαζίν με τη ζωήν μου,
τζι' άνταν μιτά του αρμάστηκα, μακρά σε ξένην χώραν,
πά' στα βερκά του πκιάστηκα, ανάθεμαν την ώραν.

Ξένη μες στην ξενιθκιάν,
την όψην σου πεθυμώ την,
τζιαι πάντα μέσα μου βαθκιά,
Τζιύπρος μου, καρτερώ την...

...την άγιαν ώραν του ριζωμού,
πάλε, στα χώματά σου,
αχ, Τζιύπρος μου, αχ, πέρκιμου,
εν τρώεις τα παιθκιά σου.

Xωρκόν μου, ατζελόχτιστον, τζι' εσού Τζιύπρος μου, γρουσή μου,
δίχα σας ξενιτεύτηκα τζιαι με τον νόστον κλέφτηκα
τζι' άνταν μιτά του αρμάστηκα να σώσω την τιμήν μου
πά' στα βερκά του πκιάστηκα μαζίν με τη ζωήν μου,
τζι' άνταν μιτά του αρμάστηκα, μακρά σε ξένην χώραν,
πά' στα βερκά του πκιάστηκα, ανάθεμαν την ώραν.

Eίντα λαλείς μου, μνήμη μου:
«Δίκλα το δειν στον χάρτην!»,
είντα μού δείχνεις θύμησην,
βαπόριν μες στον Μάρτην;

Είντα μπου λάμνεις, μνήμη μου,
τζι' είντα με πιλατεύκεις,
είντα μπ' ανοίεις μου πληγές,
τζι' ευτύς βουράς τζιαι φεύκεις;

Ερμηνεία: Γεωργία Λάρδου
Απαγγελία: Πόπη Αβραάμ
Σύνθεση: Χρίστος Ρουσιάς
Ενορχήστρωση: Νεόφυτος Νεοφύτου
Στίχοι: Κουμέττος Κατσιολούδης