ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΕΝΟΜΟΥΝ

Πόσο, Θεέ μου, θα ’θελα
παιδάκι να γενόμουν,
μ' ένα φιλί της μάνας μου
το βράδυ να κοιμόμουν.

Κόκορας να με ξύπναγε,
λαλώντας: "Kικιρίκου!"
Τότες, στον Κορμακίτη μου,
αχ, να ’μουν!", η ευχή μου.

Έλα, πατέρα μου, κοντά
και βάστα μου το χέρι˙
πόσο πολύ σ' αγάπησα
η Παναγιά το ξέρει!

Χτύπα, καμπάνα, για σχολειό,
για γράμματα, παιχνίδι.
Δάσκαλε, δώσε μου το φως
στης τάξης το σανίδι.

Πόσο, Θεέ μου, θα ’θελα
στο χθες μου να στρεφόμουν˙
"Πάτερ Ημών…" προσεύχομαι
παιδάκι να γενόμουν.

Κουμέττος Κ.
(17-6-2012, Λευκωσία)