ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ! 

Τα κροκοδείλια δάκρυα σας πνίγουν, μολύνουν ήθη,
η όψη σας βρωμοκοπά, χωσμένη μες στην πλάνη,
συνήθως, η γλωσσίτσα σας -η φλύαρη- ροδάνι˙
ποτέ σας δε βυζάξατε από αλήθειας στήθη.

Τα πρόσωπά σας: έγκλειστα, φοράνε προσωπεία.
Aλλοίμονο, θα τρέξετε στου αλλουνού τον πόνο!
Σαφώς για εκμετάλλευση, αυτό σας νοιάζει μόνο˙
Θεός σας το συμφέρον σας κι ας καίγεται η Τροία.

Τα καιροσκόπα μάτια σας θωρούν τον εαυτό σας,
το νάρκισσό σας το "εγώ" κομπάζει ξεφτισμένο,
το όνειρό σας κίβδηλο, στο ψέμα πουλημένο.
Aλήθεια, τι γουστάρετε στο σκάρτο ριζικό σας;

Αλύπητα τα χέρια σας ξεσχίζουνε ανθρώπους,
μπροστά τους άλλα λέγετε και πίσω τους γελάτε,
σαν κόλακες/βρυκόλακες το αίμα τους ρουφάτε
κι αλλάζετε το δέρμα σας με μύριους δύο τρόπους.

Σκουλήκια, γυμνοσάλιαγκες, καθίκια Φαρισαίοι,
σαν φίδια, χαμαιλέοντες γυρνάτε μες στην πλάση,
μα σαν θα έρθ' η "Ώρα" σας˙ ψυχή να σας δικάσει,
οι Γραμματείς (!) θα γράψουνε: "ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ!".

Koυμέττος Κ.
(13-3-2012, Λευκωσία)