ΣΟΥ 'ΔΩΣΑ ΤΑ ΜάΤΙΑ ΜΟΥ...

Τ' άστρα -τ' ανθισμένα μου- 
τα 'δωσα σ' εσένα
κι είμαι ολοσκότεινος... 
μαύρος ουρανός.
Όνειρα, π' ανάθρεφα... 
με κοιτούν σβησμένα,
τώρα, πώς να ζήσω, 
πώς να ζήσω, πώς;

Σου 'δωσα τα μάτια μου... 
κι άλλον, πια, κοιτάζεις,
σου 'δωσα τα χείλια μου... 
κι άλλον, πια, φιλάς,
σου 'δωσα τα χέρια μου... 
κι άλλον, πι' αγκαλιάζεις,
σου 'δωσα και την καρδιά... 
κι άλλον, πι' αγαπάς!

Δώρισα στην όψη σου 
όλην τη ζωή μου...
κι έμεινα στο τίποτα... 
σ' άφωτο βυθό.
Κόπηκε, για πάντα, 
η αναπνοή μου...
μόνος, στο κρεβάτι μας... 
πώς να κοιμηθώ;

Κουμέττος Κ.
(30/6/14 - 10:39 μ.μ, Λευκωσία)