ΜΟΝΑΧΙΚΑ ΠΑΡΤΕΡΙΑ
Λειψή καρδιά, υπόσιτη,
θωρεί κι αναστενάζει,
ανάμνηση ανάδρομη:
ροδόσταγμα που στάζει,
συλλαβιστά ο έρωτας,
ψι-λό-βρο-χο ραντίζει,
υάκινθους, κυκλάμινα...
αλλού, τα καλαντίζει.
Στεγνό το χάδι λιάζεται,
αγκάλη αγναντεύει,
η ευωδιά φυγόστρατη,
δεν έχει να πιστεύει,
ο πόθος κι αν ορέγεται
στιλπνή επιδερμίδα,
χωρίς κεντρί η μέλισσα,
μ' εξόριστη ελπίδα.
Φυλλοροούνε άνυδρες,
ματιές χωρίς κοτσάνι,
η λυγαριά νοστάλγησε
μαγιάτικο στεφάνι,
τα χείλια ξερανθήκανε,
σαν άνθη σε παρτέρια,
ένα φιλί -αχ, να 'χανε!-
δροσιάς τα μεσημέρια.
Κουμέττος Κ.
(25-9-2008, Λευκωσία)
Λειψή καρδιά, υπόσιτη,
θωρεί κι αναστενάζει,
ανάμνηση ανάδρομη:
ροδόσταγμα που στάζει,
συλλαβιστά ο έρωτας,
ψι-λό-βρο-χο ραντίζει,
υάκινθους, κυκλάμινα...
αλλού, τα καλαντίζει.
Στεγνό το χάδι λιάζεται,
αγκάλη αγναντεύει,
η ευωδιά φυγόστρατη,
δεν έχει να πιστεύει,
ο πόθος κι αν ορέγεται
στιλπνή επιδερμίδα,
χωρίς κεντρί η μέλισσα,
μ' εξόριστη ελπίδα.
Φυλλοροούνε άνυδρες,
ματιές χωρίς κοτσάνι,
η λυγαριά νοστάλγησε
μαγιάτικο στεφάνι,
τα χείλια ξερανθήκανε,
σαν άνθη σε παρτέρια,
ένα φιλί -αχ, να 'χανε!-
δροσιάς τα μεσημέρια.
Κουμέττος Κ.
(25-9-2008, Λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου