Ω ΕΣΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ!
Μ’ ένα φιλί του Ιούδα -τριάντ’ αργυρίων όρος-
κατέδωσες τον Κύριον στων Ελαιών το Όρος.
Ολονυχτίς, Τον έσυρες -εν τάχει- σε μια δίκη,
σταυρόξυλο Του φύλαγες˙ θανάτου καταδίκη.
κατέδωσες τον Κύριον στων Ελαιών το Όρος.
Ολονυχτίς, Τον έσυρες -εν τάχει- σε μια δίκη,
σταυρόξυλο Του φύλαγες˙ θανάτου καταδίκη.
Μ’ Αρχιερείς εκάθησες, μαζί σας Φαρισσαίοι,
παρών Καϊάφας αρχιερεύς˙ όλοι σας Ιουδαίοι.
Κι αφού εκρίνατ’ ένοχο Ιησού τον Ναζωραίο,
στον Έπαρχο Τον στείλατε, Επίτροπο Ρωμαίο.
παρών Καϊάφας αρχιερεύς˙ όλοι σας Ιουδαίοι.
Κι αφού εκρίνατ’ ένοχο Ιησού τον Ναζωραίο,
στον Έπαρχο Τον στείλατε, Επίτροπο Ρωμαίο.
Ω εσύ, μετανόησε, ω Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Με τον Πιλάτο ήσουνα, όταν Ιησούς αφίχθη,
για να επικυρώσετε απόφαση που ελήφθη.
Όταν ο Πόντιος κοίταξε μες στα δικά σου μάτια,
είδε Καϊάφα -πριν- καθώς, διερρήγνυε ιμάτια.
για να επικυρώσετε απόφαση που ελήφθη.
Όταν ο Πόντιος κοίταξε μες στα δικά σου μάτια,
είδε Καϊάφα -πριν- καθώς, διερρήγνυε ιμάτια.
Μ’ αυτός ανεπηρέαστος, τ’ άδικο αντιλήφθει,
απόφαση δεν πάρθηκε, ο κύβος δεν ερρίφθη.
Το σκέφτηκε, σού πρότεινε εσύ να επιλέξεις,
τον Βαραββά ή τον Ιησού, έναν τους να διαλέξεις.
απόφαση δεν πάρθηκε, ο κύβος δεν ερρίφθη.
Το σκέφτηκε, σού πρότεινε εσύ να επιλέξεις,
τον Βαραββά ή τον Ιησού, έναν τους να διαλέξεις.
Κι επέλεξες τον Βαραββά, τ’ όνομά του αχώντας
και τον Ιησού αρνήθηκες, το λάθος αγνοώντας.
Αθώωσες τον Βαραββά -με ύφος αγνωσίας-
κι οδήγησες στο θάνατο... Χριστό˙ Υιό Οσίας.
και τον Ιησού αρνήθηκες, το λάθος αγνοώντας.
Αθώωσες τον Βαραββά -με ύφος αγνωσίας-
κι οδήγησες στο θάνατο... Χριστό˙ Υιό Οσίας.
Ω εσύ, μετανόησε, ω Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Πιλάτος χέρια έπλυνε μέσα σ’ ένα νιπτήρα
κ’ υπεύθυνη σε έχρισε για του Ιησού τη μοίρα.
Την καταδίκη υπέγραψε, φοβούμενος εντάσεις
κι εσύ Τον μελλοθάνατο, πήρες να ετοιμάσεις.
κ’ υπεύθυνη σε έχρισε για του Ιησού τη μοίρα.
Την καταδίκη υπέγραψε, φοβούμενος εντάσεις
κι εσύ Τον μελλοθάνατο, πήρες να ετοιμάσεις.
Μαστίγωσες το σώμα Του, ωσότου στάξει αίμα
κι ένα στεφάνι Του ‘βαλες αγκάθινο για στέμμα.
Την σάρκα Του την ξέσχισες με χλεύη κ’ ειρωνεία,
Τον έφτυσες, Τον έβρισες... με λύπηση καμία.
κι ένα στεφάνι Του ‘βαλες αγκάθινο για στέμμα.
Την σάρκα Του την ξέσχισες με χλεύη κ’ ειρωνεία,
Τον έφτυσες, Τον έβρισες... με λύπηση καμία.
Βαρύ σταυρό Τον φόρτωσες, για να ανέβει τ’ Όρος,
ο Γολγοθάς σταυρώσεων, ήταν -τότε- ο χώρος.
Στο δρόμο, σαν ανέβαινε, Τον χτύπαγες με μένος
κι Αυτός λουσμένος μ’ αίματα λυγούσε συνθλιμμένος.
ο Γολγοθάς σταυρώσεων, ήταν -τότε- ο χώρος.
Στο δρόμο, σαν ανέβαινε, Τον χτύπαγες με μένος
κι Αυτός λουσμένος μ’ αίματα λυγούσε συνθλιμμένος.
Ω εσύ, μετανόησε, ω Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Η Βερονίκη σκούπισε το Άγιο πρόσωπό Tου,
κι Αυτός της Το εχάρισε, ωσάν ευχαριστώ Του.
Μα ’σύ δεν Τον συμπόνεσες, ούτε σε μία στάση,
μα βρέθηκε ο Σίμωνας, για να Τον ξαποστάσει.
κι Αυτός της Το εχάρισε, ωσάν ευχαριστώ Του.
Μα ’σύ δεν Τον συμπόνεσες, ούτε σε μία στάση,
μα βρέθηκε ο Σίμωνας, για να Τον ξαποστάσει.
Στο Γολγοθά Τον σταύρωσες, ψηλά, εις την κορφή του
κι ούτε αυτήν λυπήθηκες, τη μάνα την καλή Του,
που θρήναγε το σπλάχνο της, μπρος στα δικά σου μάτια
κ’ η άδολη καρδούλα της γινότανε κομμάτια.
κι ούτε αυτήν λυπήθηκες, τη μάνα την καλή Του,
που θρήναγε το σπλάχνο της, μπρος στα δικά σου μάτια
κ’ η άδολη καρδούλα της γινότανε κομμάτια.
Ω εσύ, μετανόησε, ω Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Ω εσύ, ω εσύ, ω εσύ Ιερουσαλήμ!
Ποίηση: Κουμέττος Κατσιολούδης
Μουσική/Ερμηνεία: Πάτερ Ιωσήφ Σκέντερ
Μουσική/Ερμηνεία: Πάτερ Ιωσήφ Σκέντερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου