ΑΪ-ΣΙΧΤίΡ

Ασύμβατος γεννήθηκα...
με όλα σας τα πρέπει,
δηλώνω ανυπόταχτος
σε κίβδηλα λογάκια,
τον Όμηρο δε θαύμασα
κι ας διάβασα τα έπη˙
χεσμένα έχω της ζωής
τ' ανδρείκελα/μαγκάκια.

Το αίμα μου το νέρωσα...
υπόχρεος μη νιώθω,
το σόι μου τ' αρνήθηκα,
μη μου πουλάει πλάνη˙
με την καρδιά/πυξίδα μου
σκαρτάρησα το νόθο.
Καρφάκι δε μου καίγεται...
αν με λαλούν τσογλάνι!

Η μούρη μου, ατίθασα...
εισπνέει μες στη ζήση,
οι ρόζοι στις παλάμες μου:
χαλίκια τής ψυχής μου.
Για όσους με κατηγορούν...
στεντόρια έχω στύση,
παρέα μ' έν' Αϊ-σιχτίρ˙
η προίκα τής ευχής μου.

Δε θα γενώ ρεντίκολο...
σε ρόλους δυο γελοίων:
σαλίγκαρου και κόλακα,
για χάρην απληστίας.
Κεράκια τα σιχαίνομαι...
σε τούρτες γενεθλίων˙
ευθύνη μου δεν ξεπουλώ...
για λήψη αμνηστίας.

Λησμόνησα τις ρίζες μου,
προγόνους μου στο χώμα˙
αλύπητα, διέγραψα...
το χθες μου μην πονάω.
Τα χείλη σου, αγάπη μου...
που τα φιλώ σε στρώμα,
αυτά, μονάχα, άφησα...
αυτά για ν' αγαπάω!

Κουμέττος Κατσιολούδης
(26/4/2012, Λευκωσία)