Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οι χαρακιές σου είν' εννιά˙ 
γραφήματ' αλφαβήτας.
Σε κάθε τόπο λύτρωση... 
το μήνυμά σου φέρνει,

σα σε θωρεί, σε δίλημμα...
βυθίζεται Ακρίτας˙
ελπίδας σημαινόμενο...
η άφιξή σου σπέρνει.

Στην όψη σου, στην κόψη σου˙
οι αλυσίδες σπάνε!
Λαοί που γεύονται σκλαβιά,
σηκώνουνε κεφάλι,

ολόλευκα τα λούσα σου˙
Τo ξεύρεις πως σου πάνε;
M' εσένα... όσοι τάχθηκαν,
φωνάξανε: "Χαλάλι!"

(Επώδυνο, μα χρειάζεται...
πολλές φορές νυστέρι,
για να 'χεις, άνθρωπε, πνοή˙
για να 'χεις την υγειά σου.

Στο στόμα βάλε της ελιάς κλωνί,
σαν περιστέρι,
και τα φτερά σου κούνα τα,
σα να 'τανε σπαθιά σου).

Ζωές τις επανέφερες...
απ' των Δεσμών το κώμα˙
οι ποιητές σού δώρισαν...
μερίδιο τής ψυχής τους.

Ναοί για σέ κι αγάλματα...
υψώθηκαν σε χώμα,
μα τύραννοι σε μίσησαν ˙
αντάμα, κ' η οργή τους.

Πανώρια τ' ακρογιάλια σου,
Παράδεισο θυμίζουν˙
να κ' η Jeanne d'Arc στα χείλια σου
χορεύει μ' Άγια χάρη.

Μανταρινιές και λεμονιές...
στο διάβα σου ανθίζουν.
Για φάνου, Κόρη Όμορφη,
κραυγάζει το φεγγάρι.

Το φως σου ρίξε -τ' άπλετο-
σε σκότος, μαύρα νέφη˙
οι πάντες, σε γνωρίζουνε,
σε λεν: "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!"

Τον Ήλιο φέρε συνοδειά,
να μας χτυπά το ντέφι,
θα στήσουμε τρελό χορό...
στης Κύπρου τη σχεδία.

Κουμέττος Κ.
(12/6/2012, Λευκωσία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου