ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΝΟΤΗΤΑΣ
Μερόνυχτα καρτέραγες, να έρθουν να σε βρούνε,
ιππότες σ' άσπρα άλογα, εκεί, στη γειτονιά σου,
μεγάλο ένα "Σ' ΑΓΑΠΩ!" στα χείλια να σ' το πούνε˙
κλειστή την πόρτα κράταγες, με ήθος/κλειδωνιά σου.
Το Κάστρο τής Αγνότητας το φύλαγες για έτη,
ποτέ σου, δεν το θέλησες, ανήθικα να πέσει,
ο τρόμος σε κυρίευε, μπροστά σε μαραφέτι,
μ' αυτό, ποτέ, δεν ήθελες, για πάντα, να διαρκέσει.
Τα σκέλια σου, αδιάκοπα, την ώρα προσδοκούσαν,
τ' αράχνιασε η προσμονή, σε ξεχασμένη στάση,
το τρένο, που ανέμεναν, που χρόνια λαχταρούσαν,
να 'ρθει μια μέρα˙ δεν ήρθε ή έχει, πια, περάσει;
Ελπίδες; Τέφρες˙ κάηκαν, ολάκερες στο ράφι,
σαν πήρες την απόφαση να βγεις απ' το καβούκι,
το θάμνο σου τον κλάδεψες -ψαλίδι και ξυράφι-
εκ Πάτρας-Πύργο διαδρομή˙ ταπέλα πλαζ: Παλούκι.
Σοκάκια πήρες μια βραδιά, να έβρεις θύμα/θύτη,
μια κουκουβάγια σ' έβλεπε γιομάτη απορία.
Ο έρωτας μπατίρησε; Ρωτά η Αφροδίτη.
Τα πάντα είναι σχετικά! Της λέει Θεωρία.
Τον πρώτο, που αντάμωσες, του έκλεισες το μάτι,
μ' αυτός στο ξεκαθάρισε πως ήταν κι είναι gay,
στην κάμαρά σου, αδειανό, περίμενε κρεβάτι˙
αντρών σε κάθε photo τους˙ λεζάντα: φευγαλέοι.
Βρε, δες κακό που έπαθα˙ αδίκως, προσδοκούσα,
τα χείλια σου ξεστόμισαν, γιομάτα πόνου φρίκη,
σε μαργαρίτες μίλαγα και πέταλα μαδούσα,
η έρμη πού να ήξερα, πως "ΤΕΛΟΣ" τ' αντριλίκι.
Κουμέττος Κατσιολούδης
(3-4-2011, Λευκωσία)
Μερόνυχτα καρτέραγες, να έρθουν να σε βρούνε,
ιππότες σ' άσπρα άλογα, εκεί, στη γειτονιά σου,
μεγάλο ένα "Σ' ΑΓΑΠΩ!" στα χείλια να σ' το πούνε˙
κλειστή την πόρτα κράταγες, με ήθος/κλειδωνιά σου.
Το Κάστρο τής Αγνότητας το φύλαγες για έτη,
ποτέ σου, δεν το θέλησες, ανήθικα να πέσει,
ο τρόμος σε κυρίευε, μπροστά σε μαραφέτι,
μ' αυτό, ποτέ, δεν ήθελες, για πάντα, να διαρκέσει.
Τα σκέλια σου, αδιάκοπα, την ώρα προσδοκούσαν,
τ' αράχνιασε η προσμονή, σε ξεχασμένη στάση,
το τρένο, που ανέμεναν, που χρόνια λαχταρούσαν,
να 'ρθει μια μέρα˙ δεν ήρθε ή έχει, πια, περάσει;
Ελπίδες; Τέφρες˙ κάηκαν, ολάκερες στο ράφι,
σαν πήρες την απόφαση να βγεις απ' το καβούκι,
το θάμνο σου τον κλάδεψες -ψαλίδι και ξυράφι-
εκ Πάτρας-Πύργο διαδρομή˙ ταπέλα πλαζ: Παλούκι.
Σοκάκια πήρες μια βραδιά, να έβρεις θύμα/θύτη,
μια κουκουβάγια σ' έβλεπε γιομάτη απορία.
Ο έρωτας μπατίρησε; Ρωτά η Αφροδίτη.
Τα πάντα είναι σχετικά! Της λέει Θεωρία.
Τον πρώτο, που αντάμωσες, του έκλεισες το μάτι,
μ' αυτός στο ξεκαθάρισε πως ήταν κι είναι gay,
στην κάμαρά σου, αδειανό, περίμενε κρεβάτι˙
αντρών σε κάθε photo τους˙ λεζάντα: φευγαλέοι.
Βρε, δες κακό που έπαθα˙ αδίκως, προσδοκούσα,
τα χείλια σου ξεστόμισαν, γιομάτα πόνου φρίκη,
σε μαργαρίτες μίλαγα και πέταλα μαδούσα,
η έρμη πού να ήξερα, πως "ΤΕΛΟΣ" τ' αντριλίκι.
Κουμέττος Κατσιολούδης
(3-4-2011, Λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου