GIACOMO GIROLAMO CASANOVA
Αλήθεια, πόσων γυναικών ξελόγιασες τη γόβα;
Αδίκως, δε σε βάφτισε ο Χρόνος: "Casanova!".
Για πες μου, ξέρεις ν' αγαπάς; Ή το "εγώ" ταΐζεις;
Tζογάρεις επικίνδυνα˙ εντέλει, δεν κερδίζεις!
Η θηλυπλάνα όψη σου: ωάρια τα γητεύει˙
από βορρά ιταλικό σ' Αγγλία περιοδεύει.
Τη Βενετιά υπέταξες˙ κατόπιν, το Παρίσι!
Καθώς φιλάς ανατολή φλερτάρεις με τη δύση.
Σε είπαν, κάποιες πρώην σου, δειλό και φαλλοκράτη,
μα όλες τους σ' απόλαυσαν μια νύχτα στο κρεβάτι!
Γυρνάς με μάσκες, Giacomo˙ και ξίφος τροχισμένο˙
βρε μπας και τ' όνειρο, που ζεις, δεν είν' ευλογημένο;
Tα πλούτη σε γεμίζουνε, τα στέφανα ματώνεις.
- Των θηλυκών, διαδίδεται, τους άντρες κερατώνεις.
- Ποτέ! Αν λέω ψέματα, ας γίνω σαν Πινόκιο!
(Η μύτηηηη σου μεγάλωσε και σκούντηξε το Τόκιο!)
Koυμέττος Κ.
(7/6/2012, Λευκωσία)
Αλήθεια, πόσων γυναικών ξελόγιασες τη γόβα;
Αδίκως, δε σε βάφτισε ο Χρόνος: "Casanova!".
Για πες μου, ξέρεις ν' αγαπάς; Ή το "εγώ" ταΐζεις;
Tζογάρεις επικίνδυνα˙ εντέλει, δεν κερδίζεις!
Η θηλυπλάνα όψη σου: ωάρια τα γητεύει˙
από βορρά ιταλικό σ' Αγγλία περιοδεύει.
Τη Βενετιά υπέταξες˙ κατόπιν, το Παρίσι!
Καθώς φιλάς ανατολή φλερτάρεις με τη δύση.
Σε είπαν, κάποιες πρώην σου, δειλό και φαλλοκράτη,
μα όλες τους σ' απόλαυσαν μια νύχτα στο κρεβάτι!
Γυρνάς με μάσκες, Giacomo˙ και ξίφος τροχισμένο˙
βρε μπας και τ' όνειρο, που ζεις, δεν είν' ευλογημένο;
Tα πλούτη σε γεμίζουνε, τα στέφανα ματώνεις.
- Των θηλυκών, διαδίδεται, τους άντρες κερατώνεις.
- Ποτέ! Αν λέω ψέματα, ας γίνω σαν Πινόκιο!
(Η μύτηηηη σου μεγάλωσε και σκούντηξε το Τόκιο!)
Koυμέττος Κ.
(7/6/2012, Λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου