ΩΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!

Στης καρδιάς σου τα παρτέρια
με φιλιά πλουμίζουνε τ' άνθη περιστέρια.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Στων ματιών σου τις λιμνούλες
ο Χριστός ζωγράφισε νούφαρα, βαρκούλες.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Στου λαιμού σου την καμπύλη
ευωδιάζει έρωτας, χάραμα και δείλι.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Στων χειλιών σου τις ραχούλες
σε πλεξούδες πλέκουνε όνειρα παιδούλες.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Φόρεσε η πλάση χρώμα γαλανό, Ήλιο φωτεινό.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!
Φίλησε η Πούλια τον Αυγερινό, άστρο πρωινό.
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!
Πόσο σ' αγαπώ; Ως τον ουρανό!

Κουμέττος Κ.
(18/7/2011, Λευκωσία)