Όπως τα λες είναι, του είπε. Κι απομακρύνθηκε. Δεν είχε νόημα να μιλά, μαζί του. Ο άλλος άκουγε, μόνο, όσα πίστευε. Στα υπόλοιπα έβαζε σίγαση. Κι ανέμενε να πει τα δικά του. Οι άνθρωποι, δύσκολα, ακούνε. Κάνουν πως. Κάνουν τάχατες. Παιχνίδια στημένα οι συζητήσεις. Διάλογοι, δήθεν, βαφτίζονται... οι παράλληλοι μονόλογοι.

κουμΕττος κ.
(24/10/17 - 06:55, λευκωσία)