στον αδελφό μου Πέτρο († - 8/2/15)

Όταν έρχονται κάποιοι, καλοπροαίρετα -δεν έχω κάτι μαζί τους-
και μου υπενθυμίζουν τ' αστεία τού αδελφού μου.... και πόσο όμορφη κι ευχάριστη ήταν η παρέα του, αγνοούν πως εμένα.... κι αν χαμογελώ... με πληγώνει, κιόλας, αυτό. Αγνοούν πως εμένα... δε μου υπενθυμίζουν, μόνο, κάποια κομμάτια του... αλλά μου τον υπενθυμίζουν ολόκληρο. Βλέπετε, εγώ... δεν έχασα κάποιες ψηφίδες. Έχασα κι αναζητώ.... ολόκληρο το ψηφιδωτό.............

κουμΕττος κ.
(1/8/17 - 13:49, λευκωσία)