Απόγευμα. Όσο πάει και νυχτώνει. Η νύχτα φέρνει τη γαλήνη. Περιορίζει την ορατότητα στ' αναγκαία κι απαραίτητα. Να μην υπάρχουν παρεμβολές. Καμία ενόχληση. Κανένας παρείσακτος κι ακάλεστος. Η νύχτα μάς παρέχει την απαραίτητη κάλυψη. Κι εμείς, χωρίς καμιά, πια, δικαιολογία... οφείλουμε να πάρουμε θέση. Και να δικάσουμε την ψυχή μας. Αμείλικτα κι ανεπηρέαστα. Δίκαια! Διότι η απόλυτη δικαιοσύνη, μόνο, μας σώζει. Αλλιώς, εμάς ξεγελούμε. Εμάς, τιμωρούμε. Εμάς. Μόνο, εμάς.

κουμΕττος κ.
(17/9/17 - 17:47, λευκωσία)