Πλέον, ξέμπαρκος από έρωτες... κουβαλά την αρμύρα των ωκεανών στα ύφαλα τής καρδιάς του. Κ' η μοράβια της... με ξέθωρες αναμνήσεις... μπουνάτσες, μποφόρια, τραβέρσα κι άγκυρες δεμένες καραμοσάλι. Έγια μόλα έγια λέσα, πού 'σαι, θάλασσα, γιατρέσα;

Κουμέττος Κ.
9/10/13 - 00:26 π.μ