Καθημερινά, βγαίνω στη βεράντα. Βλέπω προς τον βορρά. Τον Πενταδάκτυλο. Τη σημαία στο πέτο του. Χασκογελά ο Πενταδάκτυλος. Με ντύσανε καρνάβαλο, μου λέει. Πόσα χρόνια διαρκούν οι απόκριες τους; Δεν το χορταίνουν, βρε, αυτοί το ψέμα. Κι εγώ τους λυπάμαι, κιόλας. Μένω, εδώ, ατάραχος. Κάνω και λίγη σκιά στην Κερύνεια μας. Θυμάσαι, το κοριτσάκι μας, τι έπαθε... εκείνο το καλοκαίρι, που ξέχασε να βάλει το αντηλιακό της. Από τότε προσέχει. Και την προσέχω. Μα η ζημιά τής έμεινε. Τι εγκαύματα ήταν κι εκείνα!

κουμΕττος κ.
(9/10/17 - 20:51, λευκωσία)