Είναι σημαντικό να είμαστε με κάποιον για αυτό που είναι κι όχι για αυτό που είμαστε ή θα είμαστε, μαζί του. Ο άλλος δεν είναι ρυθμιστής τής ευτυχίας μας κι ούτε εγγυητής της. Δεν είναι υπεύθυνος για εμάς κι ούτε μας οφείλει τίποτα περισσότερο από την αλήθεια του, όπως κι εμείς προς αυτόν. Για αυτό... το θέατρο στο θέατρο... κι οι μάσκες στα καρναβάλια. Προέχει η αλήθεια! Ο μόνος ρόλος μας; Να είμαστε ο εαυτός μας. Οι μεταλλάξεις κι οι εξαρτήσεις δεν είναι παρά μικροπρεπείς παθογένειες τού εγωισμού μας, εθισμοί κι αδυναμίες μας, που θα λειτουργούν -μόνο- περιοριστικά κι αποτρεπτικά, φράσσοντάς μας τον δρόμο προς τον εξευγενισμό μας, την πνευματική μας ολοκλήρωση και πληρότητα.

κουμΕττος κ.
(4/10/17 - 21:39, λευκωσία)