Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025

Πόσο μου λείπεις...

 

στη μάνα μου 💐

( ...και σε όλες τις μανούλες,

που έφυγαν...)


Θέλω να έρχεσαι 

τα βράδια στ' όνειρό μου

και να μου δίνεις 

στο μάγουλό μου δυο φιλιά•

πόσο μου λείπεις,

αχ, μανούλα μου, χρυσή μου...

πόσο μου λείπει...

η ζεστή σου αγκαλιά...


Πόσο μου λείπεις,

αχ, μανούλα μου, καλή μου...

πόσο μου λείπει...

η γλυκιά σου η ματιά•

πόσο μου λείπεις,

αχ, μανούλα μου, ψυχή μου...

χωρίς εσένα...

η ζωή μου ξενιτιά...


Πόσο μου λείπεις,

αχ, μανούλα μου, πνοή μου...

πόσο μου λείπει...

ένα σου χάδι στα μαλλιά•

πόσο μου λείπεις,

αχ, μανούλα/γιασεμί μου, 

αχ, ευωδιά μου...

μοσχοβολιά μου στην καρδιά...


Κουμέττος Κατσιολούδης

(21/7/25 - 23:19, λευκωσία)


(Οι στίχοι είναι διασφαλισμένοι ως προς τα πνευματικά τους δικαιώματα στην MCPS-PRS Alliance)

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2025

ΔΙΑΖΕΥΓΜέΝΕΣ ΥΠΟΣΧέΣΕΙΣ

 

Συλημένες οι ψυχές μας

κι οι ζωές μας...

αδειανές φωτογραφίες,

πρόστυχες αγιογραφίες,

άτσαλες χορογραφίες.


Νυχτωμένες καλημέρες,

βρέχει σφαίρες!

Πώς οι άνθρωποι αλλάζουν,

μάσκες βάζουν ή τις βγάζουν......

όπως ήταν, πια, δε μοιάζουν.


Ασυνάρτητες προτάσεις...

παρελάσεις!

Ο θυμός και η οργή μας,

βασιλεύουν την αυγή μας,

σαν ηφαίστειο η σιγή μας.


Αιματοβαμμένοι δρόμοι,

γύρω, τρόμοι!

Κι οι γαλάζιες θάλασσές μας......

αναπόφευκτες φυγές μας,

μα κι επώδυνες πληγές μας.


Διαζευγμένες υποσχέσεις,

πια, οι σχέσεις!

Και τα σ' αγαπώ, για πάντα...

μια δακρύβρεχτη μπαλάντα......

σε κηδεία μεταστάντα.


κουμΕττος κ.

(10/4/17 - 21:54, λευκωσία)


(Οι στίχοι είναι διασφαλισμένοι ως προς τα πνευματικά τους δικαιώματα στην MCPS-PRS Alliance)

Θυμάμαι...


Θυμάμαι, τότες, στο χωριό...

βασιλικό κι ασβέστη,

τις γειτονιές με γιασεμιά,

κισσούς και μπουκαμβίλιες,

π' ανθίζαν -κάθε άνοιξη-

με το "Χριστός Ανέστη!"...

στων παιδικών μου των ματιών...

τις φωτισμένες γρίλιες.


Θυμάμαι τις γιαγιάδες μας...

να λένε ιστορίες,

στ' Αυγούστου μες στα θαλασσιά,

ευήλια μεσημέρια,

τον χρόνο βλέπαν να περνά

μες σε γιορτές κι αργίες

και σταύρωναν μες στην ποδιά,

τα ροζιασμένα χέρια.


Θυμάμαι τα φθινόπωρα,

που έπεφταν τα φύλλα 

κι ευώδιαζε απ' τη βροχή

το χώμα στα παρτέρια.

Στους φούρνους ψήναμε ψωμιά

με των σχινιών τα ξύλα

και στήναμε στον έρωτα...

αδιάκοπα, καρτέρια.


Θυμάμαι κρύο, παγωνιά...

χειμώνες, άσπρα χιόνια•

μες στις καρδιές ανάβαμε 

της προσφοράς τα τζάκια,

για να 'χουν, όλοι, ζεστασιά,

ειρήνη και ομόνοια,

για να 'χουν, όλα, τα παιδιά...

ολόγελα μουτράκια.


Θυμάμαι όσα πέρασαν...

και χάθηκαν στον χρόνο•

ρυτίδες που σμιλεύτηκαν...

στην όψη οι στιγμές μας,

γεμάτες λύπες και χαρές,

χαμόγελα και πόνο...

γεμάτες χάδια κι αγκαλιές,

πυγμές και διαφυγές μας.


Κουμέττος Κατσιολούδης 

(2/11/23 - 06:29, λευκωσία)


(Οι στίχοι είναι διασφαλισμένοι ως προς τα πνευματικά τους δικαιώματα στην MCPS-PRS Alliance)

Αλύγιστέ μου, Βίκτορ Χάρα


Στον Βίκτορ Χάρα 🌹


Θρυμματισμένες οι παλάμες,

φασίστες, γύρω σου, ορδές...

μα η καρδιά σου μια κιθάρα...

με ανυπότακτες χορδές.

Στο Σαντιάγο μήνας τρόμου,

Σεπτέμβρης ήταν παρανόμου.


Σαράντα τέσσερις οι σφαίρες,

σαν σουρωτήρι το κορμί•

να μπάζει φως μες στους αιώνες,

δίχα να ψάχνει αφορμή.

Ανυποχώρητος στον χρόνο...

αθάνατος θα ζεις, πια, μόνο.


Στ' αυτιά μου ψέλνεις "Venceremos"*

κι όλες τις ήττες μου νικώ.

Το βλέμμα σου στεντόριο στέκει

—Ιλιάδος έπος/Τρωικό.

Αλύγιστέ μου, Βίκτορ Χάρα.......

δώσε φιλιά στον Τσε Γκεβάρα.


Κουμέττος Κατσιολούδης 

(21/4/22 - 23:56, λευκωσία)

*θα νικήσουμε

(Οι στίχοι είναι διασφαλισμένοι ως προς τα πνευματικά τους δικαιώματα στην MCPS-PRS Alliance)

Τη μοίρα μου κρατάω


Πνίγηκα μες στης ζωής τα σύνορα,

χάθηκα σε γνώριμούς μου δρόμους,

μ' έψαξα στην κόρη τού Αγήνορα,

έχοντας βαρύ σταυρό στους ώμους.


Έκλαψα σε νύχτες αξημέρωτες,

ένιωσα "μηδέν" την αντοχή μου,

έγλειψα πληγές μου αφανέρωτες

κι έγινα στη δίψα μου... βροχή μου.


Στάθηκα κουτσό θεριό ανήμερο...

πίστεψα στο πιο μικρούλη θαύμα,

πέρασα ψυχής σαρανταήμερο,

γιάτρεψα το πιο βαθύ μου τραύμα.


Τώρα, πια, το ξέρω, αναστήθηκα...

τώρα, πια, τη μοίρα μου κρατάω

κι όσα που κι αν κάποτε φοβήθηκα,

τώρα, πια... τα βλέπω και γελάω.


Κουμέττος Κατσιολούδης 

(9/12/21 - 21:22, λευκωσία)


(Οι στίχοι είναι διασφαλισμένοι ως προς τα πνευματικά τους δικαιώματα στην MCPS-PRS Alliance)