ΟΙ ΦίΛΕΣ ΦΕύΓΟΥΝΕ, ΜΑΖί........

στην Αργύρα Ζωνιά και Ιωσηφίνα Φραγκίσκου (†† - 25/8/2017)

Έζησαν στον εγκλωβισμό,
ήττα κι η νίκη τους..................
κι είχαν τον ίδιο καημό......
θάνατο πένθιμο κι αργό,
μες στ' άδειο σπίτι τους.

Μάνες κι αυτές, χωρίς παιδιά...
κι ας είχανε γεννήσει.
"Άσπλαχνη είσαι, Κατοχή;
Tη μάνα από το παιδί,
γιατί έχεις χωρίσει;".

Χρόνια πολλά, χρόνια πικρά....
χρόνια δυστυχισμένα.
Χρόνια, χωρίς αναπνοή.
Χωρίς φωνή. Μες στη σιωπή.
Και μες στον πόνο... βουτηγμένα.

Στο χρόνο... αποκούμπι της.......
η μια την άλλην είχε.
Στην άλλην... Πάνω Γειτονιά....
πήγανε, τώρα, αγκαλιά......
μη μου δακρύζεις, στίχε!

Οι φίλες φεύγουνε, μαζί........
για το ταξίδι τους!
Μα πού να πάν' αλλού να ζήσουν,
κι αχ, πού να πάν' και πού ν' αφήσουν.......
τον Κορμακίτη τους;

κουμΕττος κ.
(26/8/17 - 08:24, λευκωσία)