Ο έΝΑΣ, Π' ΑΓΑΠώ...

Στ' ακρογιάλι τής καρδιάς σου
τη σιγή σου αγροικώ,
πόσο θα 'θελα να ξέρεις
πως για σένα ξενυχτώ.

Αχ, το φλοίσβο τής ψυχής σου
ν' άκουγα για μια στιγμή,
να 'μπαινα μες στ' όνειρό σου
απ' την πιο μικρή ρωγμή.
Και στην κρήνη των χειλιών σου
να 'σκυβα να πιω νερό
και να σου 'δινα για χάδι
γιασεμί ευωδερό.

Στων ματιών σου τους καθρέφτες
να 'τανε να ιδωθώ,
να μου λες: "ο ένας είσαι...
είσ' ο ένας, π' αγαπώ!"

Κουμέττος Κ.
(28/7/14 - 18:36, Λευκωσία)