ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜύΘΙΑ...

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... μ' αγαπούσες
κι όπως το Θεό... με κοιτούσες.

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με φιλούσες
κι απ' τα χείλη μου... ξεδιψούσες.

Μα τα παραμύθια, δεν είναι αλήθεια...
κι έχουνε, για τέλος... μια πληγή στα στήθια!
Μα τα παραμύθια, δεν είναι αλήθεια...
κι όσοι τα πιστεύουν ―παιδική συνήθεια!

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με ποθούσες
κι όταν μ' άγγιζες... ηρεμούσες.

Σαν τα παραμύθια,
μια φορά κι έναν καιρό... με ζητούσες,
στην αγκάλη μου... μόνο, ζούσες.

Κουμέττος Κ.
(26-11-2013, Λευκωσία)