ΣΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΧέΡΙΑ... ΔΥΟ ΠΕΡΙΣΤέΡΙΑ....

Πόσο ποθάω τα δυο σου χείλη........
ένα φιλί σου... ζωής καντήλι.
Η θάλασσά μου κι ο ουρανός μου...
είσαι, ψυχή μου... ο γαλανός μου.

Στα δυο σου χέρια... δυο περιστέρια....
πετούν, ψηλά... μέχρι τ' αστέρια...
πετούν, ψηλά... βυθίζονται......
μες σε βυθούς λικνίζονται...........
κι εσύ... κραυγή μου, μες στ' αφανέρωτα,
που με ρωτά: "Ζει η καρδιά;".
"Ναι..." απαντώ "...αν νιώθει έρωτα!".

Πόση αλήθεια στα δυο σου μάτια....
του Παραδείσου... χρυσά παλάτια.
Άσ' τα γινάτια..... και τρέξε, έλα........
έλα, κοντά μου.... και χαμογέλα.

κουμΕττος κ.
(13/11/17 - 16:46, λευκωσία)