Έρχονται και μου λένε, Κορμακίτη μου, πως το ορθό δεν είναι να ονομάζομαι πρόσφυγας, αλλά εκτοπισμένος, διότι πρόσφυγας είναι αυτός, που τον αναγκάζουν να φύγει από την πατρίδα του. Πού να ξέρουν αυτοί, Κορμακίτη μου, τι σημαίνει πατρίδα! Πού να ξέρουν αυτοί, Κορμακίτη μου... πως πατρίδα είναι... μόνον, εκεί, που φτερουγίζει -ασταμάτητα κι ακούραστα- η καρδιά σου. Που χαμογελά, αληθινά κι απέραντα... η ψυχή σου. Που ανθίζουν και μοσχοβολούν τα όνειρά σου. Πού να ξέρουν αυτοί, Κορμακίτη μου... αχ, Κορμακίτη μου! Πατρίδα μου, αδιάστατη.... αναντικατάστατη........

κουμΕττος κ.
(25/9/17 - 16:17, λευκωσία)