Είμαστε αθεράπευτα θνητοί, Υακίνθη. Μ' ένα φύσημα τού λίβα ερχόμαστε κι όσο πάμε κι εξασθενούμε. Στην απόλυτη άπνοια... σκύβουμε, ολότελα... και γλείφουμε το χώμα. Τι απομένει; Λίγο εγκόσμιο χάδι κι ένα φιλί. Το αποχαιρετιστήριο, Υακίνθη! Το αποχαιρετιστήριο..........

κουμΕττος κ.
(31/8/17 - 11:47, λευκωσία)