Έχω παίξει κι εγώ εκείνο το βλακώδες παιχνίδι τού έρωτα. Εκείνο λέω, ρε... που κάνεις πως φεύγεις κι όλο κοιτάς, πίσω σου... για να δεις αν θα τρέξει, ο άλλος, να σε προλάβει; Kαι μόλις τον δεις να τρέχει......... επιβραδύνεις, για να σε φτάσει; Την πρώτη φορά, λοιπόν... έτρεξε, αμέσως. Να δείτε χαρά, που είχα κάνει. Μα τη δεύτερη... άργησε, λίγο, να τρέξει. Αλλά έτρεξε. Είχα φοβηθεί, κάπως... αλλά ευτυχώς... όλα καλά. Τρίτη φορά, δεν το δοκίμασα. Δεν πρόλαβα! Είχε φύγει, αυτή..... για πάντα.....

κουμΕττος κ.
(5/8/17 - 17:22, λευκωσία)