ΑΧ, ΜΑΝΑ, ΓΗ ΜΟΥ, ΜΕΣΑΡΚΑ!

Aχ, μάνα, γη μου, Μεσαρκά,
πνοή, ψυσσιή μου τζιαι καρκιά,
αντάν γιορκήσεις μιαν παθκιάν,
ταΐζεις πόλεις τζιαι χωρκά.

Αχ, μάνα, γη μου, Μεσαρκά,
αρκόντισσα στα πεδινά,
ανάμεσα στα θκυο βουνά...
της Τζιύπρου μας τα ορεινά.

Αχ, μάνα, γη μου, Μεσαρκά,
δροσίζεσουν που τον Πηθκιάν...
μα τα νερά ελείψασιν,
τα σσείλη σου στραντζίσασιν.

Αχ, μάνα, γη μου, Μεσαρκά,
στερφάγονη στη μοιρασσιάν...
θωρείς τζιαι ούλλον καρτεράς...
καλήν γρονιάν στην αστοσσιάν.

κουμΕττος κ.
(7/6/17 - 16:04, λευκωσία)