ΚΑΡΠάΣΙΑ ΜΟΥ, ΠΕΝΤάΜΟΡΦΗ!

Της Μαρωνιάς... η πιο μιτσιά...
η κόρη είσ' εσούνη,
με τον Σταυρόν προστάτην σου...
στο κάθε σου καντούνιν.

Καρπάσια μου, πεντάμορφη...
γλυτζιά, καμωματούσα...
σσίγιες φορές τζι' αν γεννηθώ...
εσέναν, πάλε... θα ποθώ....
εσέναν, θ' αγαπούσα!

Χαλάλιν σου τα γρόνια μου,
μα, τώρα, ζω... μακρά σου...
τζιαι στην καρκιάν ο πόνος μου...
να ξαναρτώ κοντά σου.

κουμέττος κ.
(19/6/17 - 13:47, λευκωσία)