ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

Αγαπημένε μας Κόλια, ασυρματιστή μας Μαραμπού

πέρασαν ήδη 100 ολάκερα χρόνια

ήταν τότε, θυμάσαι, 11 Ιανουαρίου το 1910, εκεί στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας
μετά Αργοστόλι, Πειραιάς, Αθήνα κι ακολούθως μαρκόνης στα βαπόρια

σε μια σου βάρδια ξηράς, Φεβρουάριο του 1975
ανταμωθήκαμε για πρώτη φορά και φιλέψαμε
από τότε πολλάκις μπαρκάραμε και μπαρκάρουμε μαζί
προς μακρινούς προορισμούς με τη γοργόνα σου συντροφιά
σε φορτηγά και σε ποστάλια κρατούμε συντροφιά ολονυχτίς στα όνειρά μας
και με μια μανούβρα φουντάρουμε στο βένθος των ωκεανών σου

μαζί σου στη βάρδια της κραυγής σου
μαζί σου και στην κουκέτα της σιωπής σου
εκεί, όπου μας νανουρίζεις μειλίχια με το μαρκόνι σου, Μαυρή μας
συλ-λα-βί-ζο-ντάς μας μ' ασύρματο ψυχής μικρές, ξεχασμένες πια, αλήθειες

κι απέ ''Τραβέρσο'' μες στο ''Πούσι''
ορτσάρουμε προς Αλεξάντρεια, Καρχηδόνα, Port Pegassu
βιράρουμε προς Σιγκαπούρη και Ινδίες
αριβάρουμε σε Τζιπουτί, Σφάξ, Τοκοπίλλα
Ταπροβάνη, Σαγκάη και Μπατάβια
μέσα στις θάλασσες και στους ωκεανούς σου
εκεί, όπου δέθηκαν οι ματιές μας από το πρώτο μας μπάρκο

άκου τα ''Mαραμπού'' σου με το στεντόριο τους γρύλλισμα...
μας προϋπαντούν στα καθάρια νερά του Ινδικού σου

λίγο πιο πέρα η ''Λι'' σου και δελέγκου αντηχούν οι ιαχές ''Του πολέμου σου
Στο άλογό μου'' φώναξες ευθύς και μαζί καλπάσαμε πάνω στα κύματα
καθώς οι οπλές της φυγής σου
χάραζαν σε κάθε κύμα ζωγραφιές του Pisanello
και στίγματα ανθρωπιάς και ταπεινότητας, καλοσύνης και γενναιοδωρίας

σ' ευχαριστούμε για όλα όσα μας έδωσες, Ποιητή!
σ' ευχαριστούμε που μας άφησες να μεταλάβουμε
απ' τ' αρμυρό νερό της ψυχής σου
που γνωρίσαμε τη ζωή και τον έρωτα απ' τη δική σου σκοπιά
απ' το δικό σου μότζο

το στίγμα σου, ανεξίτηλα χαράχτηκε στις καρδιές μας

Μuchas Gracias, Καββαδία!

Κουμέττος Κατσιολούδης
11 Ιανουαρίου 2010