Στ' απάτητα των θαλασσών...
ζωγράφισα τον Ήλιο,
να σου φωτίζει τους βυθούς,
να ξεύρεις πού πηγαίνεις.
ζωγράφισα τον Ήλιο,
να σου φωτίζει τους βυθούς,
να ξεύρεις πού πηγαίνεις.
Χίλιες φορές σ' ανάστησα
κι εσύ, διαρκώς, πεθαίνεις
―αρνείσαι ό,τι σ' αγαπά.....
σ' ετούτην την υφήλιο!
κι εσύ, διαρκώς, πεθαίνεις
―αρνείσαι ό,τι σ' αγαπά.....
σ' ετούτην την υφήλιο!
κουμΕττος κ.
(16/3/17 - 21:03, λευκωσία)
(16/3/17 - 21:03, λευκωσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου